Job 35
1 Elihoe vervolgde, en sprak:
Ještě mluvil Elihu, a řekl:
2 Houdt ge dit voor behoorlijk, Noemt ge dit "mijn rechtvaardiging voor God",
Domníváš-liž se, že jsi to s soudem řekl: Spravedlnost má převyšuje Boží?
3 Als ge vraagt: Wat baat het mij, Wat voordeel heb ik, als ik niet zondig?
Nebo jsi řekl: Co mi prospěje, jaký užitek budu míti, bych i nehřešil?
4 Ik zal u antwoord geven op uw vraag, En aan uw vrienden met u.
Já odpovím tobě místně, i tovaryšům tvým s tebou.
5 Blik naar de hemel op, en zie, Aanschouw de wolken, hoog boven u uit!
Pohleď na nebe a viz, anobrž spatř oblaky, vyšší, než-lis ty.
6 Wanneer ge zondigt, wat deert het Hem; Zijn uw misdrijven talrijk, wat doet het Hem;
Jestliže bys hřešil, co svedeš proti němu? A byť se i rozmnožily nešlechetnosti tvé, co mu uškodíš?
7 Zijt ge rechtschapen, wat schenkt ge Hem, Of wat ontvangt Hij van u?
Budeš-li spravedlivý, čeho mu udělíš? Aneb co z ruky tvé vezme?
8 Uw boosheid raakt enkel den mens, als gij, Uw gerechtigheid het mensenkind!
Každémuť člověku bezbožnost jeho uškodí, a synu člověka spravedlnost jeho prospěje.
9 Men klaagt wel over allerhande verdrukking En jammert onder de macht der tyrannen,
Z množství nátisk trpících, kteréž k tomu přivodí, aby úpěli a křičeli pro ukrutnost povýšených,
10 Maar men zegt niet: Waar is God, die ons schiep, Die ons visioenen geeft in de nacht,
Žádný neříká: Kde jest Bůh stvořitel můj? Ješto on dává zpěv i v noci.
11 Die ons onderricht door de dieren der aarde Door de vogels in de lucht ons wijsheid leert.
On vyučuje nás nad hovada zemská, a nad ptactvo nebeské moudřejší nás činí.
12 Zo roept men wel, maar Hij antwoordt niet, Om de hoogmoed der bozen.
Tehdáž volají-li pro pýchu zlých, nebývají vyslyšáni.
13 Maar als God niet luistert naar ijdel geroep, De Almachtige er geen aandacht aan schenkt,
A jistě žeť ošemetnosti nevyslýchá Bůh silný, a Všemohoucí nepatří na ni.
14 Hoeveel te minder, als ge beweert, dat ge Hem niet bespeurt, Dat ge een proces met Hem aangaat, en gij op Hem wacht;
Mnohem méně, jestliže díš: Nepatříš na to. Sám s sebou vejdi v soud před ním, a doufej v něho.
15 Of zelfs, dat zijn gramschap niet straft, En dat Hij niet eens de misdaad kent!
Ale nyní poněvadž nic není těch věcí, navštívil jej hněv jeho; nebo nechce znáti hojnosti této veliké.
16 Job opent zijn mond tot ijdel gezwets, Spreekt grote woorden in onverstand.
A protož marně Job otvírá ústa svá, hloupě rozmnožuje řeči své.
