Job 34
1 Elihoe vervolgde en sprak:
Nadalje je Elihú odgovoril in rekel:
2 Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:
»Poslušajte moje besede, oh vi modri možje. Pazljivo mi prisluhnite vi, ki imate spoznanje.
3 Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.
Kajti uho preizkuša besede, kakor usta okušajo hrano.
4 We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.
Izberimo si sodbo. Naj med seboj spoznamo, kaj je dobro.
5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;
Kajti Job je rekel: ›Jaz sem pravičen in Bog je odvzel mojo sodbo.
6 Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!
Mar naj bi lagal zoper svojo pravico? Moja rana je nezaceljiva, brez prestopka.‹
7 Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,
Kateri človek je podoben Jobu, ki norčevanje pije kakor vodo?
8 Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?
Ki gre v družbo z delavci krivičnosti in hodi z zlobneži?
9 Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!
Kajti rekel je: ›Nič ne koristi človeku, da bi se razveseljeval z Bogom.‹
10 Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;
Zato mi prisluhnite vi, možje razumevanja. Daleč naj bo od Boga, da bi počel zlobnost in od Vsemogočnega, da bi zagrešil krivičnost.
11 Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!
Kajti delo človeka bo povrnil k sebi in vsakemu človeku povzroči, da najde glede na njegove poti.
12 Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!
Da, Bog zagotovo ne bo počel zlobno niti Vsemogočni ne bo izkrivil sodbe.
13 Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?
Kdo mu je dal zadolžitev nad zemljo? Ali kdo je postavil celoten zemeljski [krog]?
14 Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,
Če svoje srce naravna na človeka, če k sebi zbere njegovega duha in njegov dih,
15 Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!
bo vse meso skupaj umrlo in človek se bo ponovno vrnil v prah.
16 Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:
Če imaš sedaj razumevanje, poslušaj to, prisluhni glasu mojih besed.
17 Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?
Mar bo torej vladal tisti, ki sovraži pravico? Boš obsodil tistega, ki je najbolj pravičen?
18 Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;
Mar je primerno kralju reči: › Ti si zloben?‹ In princem: › Vi ste brezbožni?‹
19 Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,
Kako veliko manj tistemu, ki ne sprejema oseb od princev niti se ne ozira na bogatega bolj kakor na ubogega? Kajti vsi ti so delo njegovih rok.
20 En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.
V trenutku bodo umrli in ljudstvo bo zaskrbljeno ob polnoči in preminilo. Mogočen bo odvzet brez roke.
21 Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;
Kajti njegove oči so na človekovih poteh in vidi vsa njegova ravnanja.
22 Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.
Ni teme niti smrtne sence, kjer bi se lahko skrili delavci krivičnosti.
23 Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;
Kajti na človeka ne bo položil več kakor pravico, da bi ta vstopil na sodbo z Bogom.
24 Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.
Na koščke bo razbil mogočne može brez števila in druge postavil namesto njih.
25 Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;
Torej pozna njihova dela in jih prevrača v noči, tako da so uničena.
26 Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.
Udarja jih kakor zlobneže v odprtem pogledu drugih,
27 Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;
ker so se obrnili proč od njega in niso hoteli preudariti nobene izmed njegovih poti,
28 Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.
tako da so vpitju ubogega povzročili, da pride k njemu in on sliši vpitje prizadetega.
29 Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,
Ko daje spokojnost, kdo potem lahko dela težavo? In ko skrije svoj obraz, kdo ga potem lahko gleda? Bodisi je to storjeno zoper narod ali samo zoper človeka,
30 Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.
da hinavec ne kraljuje, da ne bi bilo ljudstvo ujeto v zanko.
31 Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;
Zagotovo je primerno, da bi bilo Bogu rečeno: ›Nosil sem kaznovanje, ne bom več napačno počel.
32 Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!
Tega, česar ne vidim, me uči. Če sem storil krivičnost, je ne bom več počel.
33 Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!
Mar bo to glede na tvoj um? On bo to poplačal, bodisi ali odkloniš ali izbereš, in ne jaz. Zato govori, kar veš.
34 Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:
Naj mi možje razumevanja povedo in naj mi moder mož prisluhne.‹
35 Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.
Job je govoril brez spoznanja in njegove besede so bile brez modrosti.
36 Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;
Moja želja je, da bi bil Job lahko preizkušen do konca zaradi svojih odgovorov zlobnežem.
37 Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!
Kajti svojemu grehu dodaja upor, s svojimi rokami ploska med nami in svoje besede pomnožuje zoper Boga.«
