Job 34

1 Elihoe vervolgde en sprak:

2 Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:

3 Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.

4 We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.

5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;

6 Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!

7 Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,

8 Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?

9 Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!

10 Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;

11 Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!

12 Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!

13 Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?

14 Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,

15 Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!

16 Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:

17 Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?

18 Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;

19 Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,

20 En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.

21 Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;

22 Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.

23 Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;

24 Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.

25 Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;

26 Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.

27 Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;

28 Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.

29 Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,

30 Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.

31 Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;

32 Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!

33 Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!

34 Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:

35 Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.

36 Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;

37 Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!