Job 34
1 Elihoe vervolgde en sprak:
Og Elihu tok atter til orde og sa:
2 Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:
Hør mine ord, I vise, og lån mig øre, I forstandige!
3 Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.
Øret prøver jo ord, likesom ganen smaker mat.
4 We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.
La oss velge det som er rett; la oss sammen søke å finne ut hvad der er godt!
5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;
Job har jo sagt: Jeg er rettferdig, og Gud har tatt min rett fra mig;
6 Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!
tross min rett skal jeg være en løgner; en drepende pil har rammet mig, enda der ingen brøde er hos mig.
7 Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,
Hvem er en mann som Job, han som drikker bespottelse som vann
8 Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?
og gir sig i lag med dem som gjør ondt, og søker omgang med ugudelige menn?
9 Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!
For han har sagt: En mann har intet gagn av at han holder vennskap med Gud.
10 Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;
Derfor, I forstandige, hør på mig! Det være langt fra Gud å gjøre noget syndig og fra den Allmektige å være urettferdig!
11 Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!
Han lønner mennesket efter dets gjerninger og gjengjelder mannen efter hans ferd.
12 Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!
Ja sannelig, Gud gjør ikke noget syndig, og den Allmektige forvender ikke retten.
13 Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?
Hvem har overgitt jorden til hans varetekt, og hvem har overlatt hele jorderike til ham?
14 Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,
Dersom han bare vilde tenke på sig selv og dra sin Ånd og sin ånde til sig igjen,
15 Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!
da skulde alt kjød opgi ånden på én gang, og mennesket bli til støv igjen.
16 Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:
Men gi nu akt og hør på dette, lytt nøye til mine ord!
17 Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?
Kan vel en som hater retten, være hersker? Eller tør du fordømme den Rettferdige, den Mektige?
18 Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;
Sier vel nogen til en konge: Din niding, eller til en fyrste: Du ugudelige?
19 Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,
Gud tar jo ikke parti for fyrster og akter ikke en rik høiere enn en fattig? De er jo alle hans henders verk.
20 En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.
I et øieblikk dør de, midt om natten; folket raver og forgår, og den mektige rykkes bort, ikke ved menneskehånd.
21 Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;
For hans øine vokter på hver manns veier, og han ser alle hans skritt;
22 Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.
det finnes intet mørke og ingen dødsskygge hvor de som gjør ondt kan skjule sig;
23 Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;
Gud har ikke nødig å gi lenge akt på en mann før han må møte for Guds dom.
24 Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.
Han knuser de mektige uten å granske deres sak og setter så andre i deres sted.
25 Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;
Ja, han kjenner deres gjerninger, og han slår dem ned om natten så de går til grunne.
26 Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.
Han tukter dem som ugjerningsmenn, på et sted hvor alle kan se det;
27 Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;
for derfor vek de bort fra ham og aktet ikke på nogen av hans veier,
28 Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.
forat de skulde la de fattiges skrik komme for ham, forat han skulde høre de undertryktes rop.
29 Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,
Lar han være å skride inn, hvem tør da fordømme ham? Skjuler han sitt åsyn, hvem får da se ham? Både med et folk og med et enkelt menneske gjør han jo således,
30 Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.
forat et gudløst menneske ikke skal herske, forat det ikke skal være snarer for folket.
31 Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;
For har vel et slikt menneske nogensinne sagt til Gud: Jeg har vært overmodig, jeg vil herefter ikke gjøre det som ondt er;
32 Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!
det jeg ikke ser, det må du lære mig; har jeg gjort urett, så vil jeg ikke gjøre det mere?
33 Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!
Skulde han vel gjengjelde efter ditt tykke? Du har jo klandret ham. Så må du velge og ikke jeg, og hvad du vet, får du si.
34 Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:
Forstandige menn vil si til mig, ja hver vismann som hører på mig:
35 Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.
Job taler uten skjønnsomhet, og hans ord er ikke forstandige.
36 Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;
Gid Job måtte bli prøvd uavlatelig, fordi han har svart på onde menneskers vis!
37 Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!
For til sin synd legger han brøde; her iblandt oss klapper han i hendene og bruker mange ord om Gud.
