Job 34
1 Elihoe vervolgde en sprak:
| ויען אליהוא ויאמר׃ |
2 Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:
| שמעו חכמים מלי וידעים האזינו לי׃ |
3 Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.
| כי אזן מלין תבחן וחך יטעם לאכל׃ |
4 We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.
| משפט נבחרה לנו נדעה בינינו מה טוב׃ |
5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;
| כי אמר איוב צדקתי ואל הסיר משפטי׃ |
6 Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!
| על משפטי אכזב אנוש חצי בלי פשע׃ |
7 Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,
| מי גבר כאיוב ישתה לעג כמים׃ |
8 Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?
| וארח לחברה עם פעלי און וללכת עם אנשי רשע׃ |
9 Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!
| כי אמר לא יסכן גבר ברצתו עם אלהים׃ |
10 Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;
| לכן אנשי לבב שמעו לי חללה לאל מרשע ושדי מעול׃ |
11 Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!
| כי פעל אדם ישלם לו וכארח איש ימצאנו׃ |
12 Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!
| אף אמנם אל לא ירשיע ושדי לא יעות משפט׃ |
13 Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?
| מי פקד עליו ארצה ומי שם תבל כלה׃ |
14 Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,
| אם ישים אליו לבו רוחו ונשמתו אליו יאסף׃ |
15 Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!
| יגוע כל בשר יחד ואדם על עפר ישוב׃ |
16 Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:
| ואם בינה שמעה זאת האזינה לקול מלי׃ |
17 Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?
| האף שונא משפט יחבוש ואם צדיק כביר תרשיע׃ |
18 Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;
| האמר למלך בליעל רשע אל נדיבים׃ |
19 Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,
| אשר לא נשא פני שרים ולא נכר שוע לפני דל כי מעשה ידיו כלם׃ |
20 En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.
| רגע ימתו וחצות לילה יגעשו עם ויעברו ויסירו אביר לא ביד׃ |
21 Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;
| כי עיניו על דרכי איש וכל צעדיו יראה׃ |
22 Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.
| אין חשך ואין צלמות להסתר שם פעלי און׃ |
23 Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;
| כי לא על איש ישים עוד להלך אל אל במשפט׃ |
24 Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.
| ירע כבירים לא חקר ויעמד אחרים תחתם׃ |
25 Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;
| לכן יכיר מעבדיהם והפך לילה וידכאו׃ |
26 Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.
| תחת רשעים ספקם במקום ראים׃ |
27 Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;
| אשר על כן סרו מאחריו וכל דרכיו לא השכילו׃ |
28 Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.
| להביא עליו צעקת דל וצעקת עניים ישמע׃ |
29 Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,
| והוא ישקט ומי ירשע ויסתר פנים ומי ישורנו ועל גוי ועל אדם יחד׃ |
30 Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.
| ממלך אדם חנף ממקשי עם׃ |
31 Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;
| כי אל אל האמר נשאתי לא אחבל׃ |
32 Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!
| בלעדי אחזה אתה הרני אם עול פעלתי לא אסיף׃ |
33 Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!
| המעמך ישלמנה כי מאסת כי אתה תבחר ולא אני ומה ידעת דבר׃ |
34 Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:
| אנשי לבב יאמרו לי וגבר חכם שמע לי׃ |
35 Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.
| איוב לא בדעת ידבר ודבריו לא בהשכיל׃ |
36 Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;
| אבי יבחן איוב עד נצח על תשבת באנשי און׃ |
37 Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!
| כי יסיף על חטאתו פשע בינינו יספוק וירב אמריו לאל׃ |
