Job 34

1 Elihoe vervolgde en sprak:

Elihu parolis plue, kaj diris:

2 Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

3 Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

4 We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

6 Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

7 Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

8 Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

9 Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

10 Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

11 Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

12 Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

13 Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

14 Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

15 Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

16 Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

17 Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

18 Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

19 Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

20 En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

21 Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

22 Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

23 Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

24 Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

25 Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

26 Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

27 Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

28 Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

29 Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

30 Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

31 Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

32 Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

33 Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

34 Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

35 Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

36 Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

37 Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.