Job 33

1 Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.

Zatorej Job, prosim te, prisluhni mojim govorom in prisluhni vsem mojim besedam.

2 Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;

Glej, sedaj sem odprl svoja usta, moj jezik je spregovoril v mojih ustih.

3 Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!

Moje besede bodo iz iskrenosti mojega srca in moje ustnice bodo jasno izgovarjale spoznanje.

4 De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;

Božji Duh me je naredil in dih Vsemogočnega mi je dal življenje.

5 Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!

Če mi lahko odgovoriš, uredi svoje besede pred menoj. Vstani.

6 Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:

Glej, jaz sem glede na tvojo željo namesto Boga. Tudi jaz sem oblikovan iz ila.

7 Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.

Glej, moja strahota te ne bo prestrašila niti ne bo moja roka težka na tebi.

8 Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:

Zagotovo si govoril v mojem slišanju in slišal sem glas tvojih besed, rekoč:

9 "Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"

›Čist sem, brez prestopka, nedolžen sem niti v meni ni krivičnosti.

10 "Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;

Glej, zoper mene najde priložnosti, šteje me za svojega sovražnika,

11 Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.

moja stopala polaga v klade, zaznamuje vse moje steze.‹

12 Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"

Glej, v tem nisi pravičen. Odgovoril ti bom, da je Bog večji kakor človek.

13 Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?

Zakaj se prepiraš zoper njega? Kajti on ne daje računa o katerikoli izmed svojih zadev.

14 Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:

Kajti Bog govori enkrat, da, dvakrat, vendar človek tega na zazna.

15 In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.

V sanjah in v videnju ponoči, ko na ljudi pade globoko spanje, v dremanjih na postelji.

16 Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,

Takrat on odpira ljudem ušesa in pečati njihovo poučevanje,

17 Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;

da bi lahko odvrnil človeka od njegovega namena in pred človekom skril ponos.

18 Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.

Njegovo dušo zadržuje pred jamo in njegovo življenje pred pogubo z mečem.

19 Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,

Okaran je tudi z bolečino na svoji postelji in množica njegovih kosti z močno bolečino,

20 Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;

tako da njegovo življenje prezira kruh in njegova duša okusno hrano.

21 Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.

Njegovo meso je použito, da ga ni moč videti in njegove kosti, ki jih ni bilo videti, štrlijo ven.

22 Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:

Da, njegova duša se približuje grobu in njegovo življenje k uničevalcem.

23 Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,

Če bo z njim poslanec, tolmač, eden med tisočimi, da pokaže človeku njegovo poštenost,

24 Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden

potem mu je on milostljiv in pravi: ›Osvobodi ga pred pogrezanjem dol k jami. Našel sem odkupnino.‹

25 Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!

Njegovo meso bo mladostnejše kakor otrokovo. Vrnil se bo k dnem svoje mladosti.

26 Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.

Molil bo k Bogu in mu bo naklonjen in z radostjo bo videl njegov obraz, kajti človeku bo povrnil njegovo pravičnost.

27 Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!

On pogleda na ljudi in če kdorkoli reče: ›Grešil sem in izkrivljal to, kar je bilo pravilno, pa mi to ni koristilo,

28 Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!

bo njegovo dušo osvobodil pred pogrezanjem v jamo in njegovo življenje bo videlo svetlobo.‹

29 Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:

Glej, vse te stvari Bog pogosto dela s človekom,

30 Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!

da njegovo dušo privede nazaj iz jame, da bi bil razsvetljen s svetlobo živih.

31 Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.

Dobro pazi, oh Job, prisluhni mi. Umolkni in jaz bom govoril.

32 Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.

Če mi imaš karkoli reči, mi odgovori. Govori, kajti želim te opravičiti.

33 Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!

Če ne, mi prisluhni. Umolkni in učil te bom modrosti.«