< Job 33 >

1 Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
Акум дар, Йов, аскултэ кувынтэриле меле, я аминте ла тоате кувинтеле меле!
2 Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
Ятэ, дескид гура ши ми се мишкэ лимба ын черул гурий.
3 Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
Ку курэцие де инимэ вой ворби, бузеле меле вор спуне адевэрул курат:
4 De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
Духул луй Думнезеу м-а фэкут ши суфларя Челуй Атотпутерник ымь дэ вяцэ.
5 Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
Дакэ поць, рэспунде-мь, апэрэ-ць причина, фий гата!
6 Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
Ынаинтя луй Думнезеу еу сунт семенул тэу ши еу, ка ши тине, ам фост фэкут дин норой.
7 Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
Астфел, фрика де мине ну те ва тулбура ши греутатя мя ну те ва коплеши.
8 Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
Дар ту ай спус ын аузул меу ши ам аузит сунетул кувинтелор тале:
9 "Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
‘Сунт курат, сунт фэрэ пэкат, сунт фэрэ приханэ, ну есте фэрэделеӂе ын мине.
10 "Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
Ши Думнезеу каутэ причинэ де урэ ымпотрива мя, мэ сокотеште врэжмаш ал Луй;
11 Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
ымь пуне пичоареле ын бутучь, ымь пындеште тоате мишкэриле.’
12 Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
Ыць вой рэспунде кэ аич н-ай дрептате, кэч Думнезеу есте май маре декыт омул.
13 Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
Врей дар сэ те черць ку Ел пентру кэ ну дэ сокотялэ фиекэруя де фаптеле Луй?
14 Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
Думнезеу ворбеште ынсэ кынд ынтр-ун фел, кынд ынтр-алтул, дар омул ну я сяма.
15 In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
Ел ворбеште прин висе, прин ведений де ноапте, кынд оамений сунт куфундаць ынтр-ун сомн адынк, кынд дорм ын патул лор.
16 Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
Атунч, Ел ле дэ ынштиинцэрь ши ле ынтипэреште ынвэцэтуриле Луй,
17 Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
ка сэ абатэ пе ом де ла рэу ши сэ-л феряскэ де мындрие,
18 Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
ка сэ-й пэзяскэ суфлетул де гроапэ ши вяца де ловитуриле сабией.
19 Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
Ши прин дурере есте мустрат омул ын кулкушул луй, кынд о луптэ некурматэ ый фрэмынтэ оаселе.
20 Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
Атунч ый есте гряцэ де пыне, кяр ши де букателе челе май алесе.
21 Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
Карня и се прэпэдеште ши пере, оаселе каре ну и се ведяу рэмын гоале;
22 Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
суфлетул и се апропие де гроапэ ши вяца, де веститорий морций.
23 Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
Дар, дакэ се гэсеште ун ынӂер мижлочитор пентру ел, унул дин мииле ачеля каре вестеск омулуй каля пе каре требуе с-о урмезе,
24 Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
Думнезеу Се ындурэ де ел ши зиче ынӂерулуй: ‘Избэвеште-л, ка сэ ну се кобоаре ын гроапэ; ам гэсит ун прец де рэскумпэраре пентру ел!’
25 Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
Ши атунч карня луй се фаче май фраӂедэ ка ын копилэрие, се ынтоарче ла зилеле тинереций луй.
26 Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
Се роагэ луй Думнезеу, ши Думнезеу ый есте биневоитор, ыл ласэ сэ-Й вадэ Фаца ку букурие ши-й дэ ынапой невиновэция.
27 Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
Атунч, ел кынтэ ынаинтя оаменилор ши зиче: ‘Ам пэкэтуит, ам кэлкат дрептатя ши н-ам фост педепсит дупэ фаптеле меле;
28 Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
Думнезеу мь-а избэвит суфлетул ка сэ ну интре ын гроапэ ши вяца мя веде лумина!’
29 Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
Ятэ, ачестя ле фаче Думнезеу де доуэ орь, де трей орь омулуй,
30 Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
ка сэ-л ридиче дин гроапэ, ка сэ-л луминезе ку лумина челор вий.
31 Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
Я аминте, Йов, ши аскултэ-мэ! Тачь, ши вой ворби!
32 Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
Дакэ ай чева де спус, рэспунде-мь! Ворбеште, кэч аш вря сэ-ць дау дрептате.
33 Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!
Дакэ н-ай нимик де зис, аскултэ-мэ! Тачь, ши те вой ынвэца ынцелепчуня.”

< Job 33 >