Job 33

1 Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.

A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.

2 Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;

Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.

3 Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!

Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.

4 De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;

Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.

5 Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!

Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.

6 Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:

Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.

7 Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.

Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

8 Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:

A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.

9 "Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"

Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.

10 "Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;

Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.

11 Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.

Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.

12 Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"

Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.

13 Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?

Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?

14 Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:

Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.

15 In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.

We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:

16 Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,

Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,

17 Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;

Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;

18 Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.

Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

19 Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,

Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.

20 Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;

Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.

21 Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.

Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;

22 Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:

I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.

23 Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,

Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:

24 Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden

Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.

25 Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!

I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.

26 Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.

Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

27 Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!

Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.

28 Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!

Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.

29 Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:

Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,

30 Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!

Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.

31 Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.

Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.

32 Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.

Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.

33 Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!

A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.