Job 31

1 Toch had ik een verbond met mijn ogen gesloten, Om niet te kijken naar een maagd.

Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

2 Want wat is het lot, door God in den hoge beschikt, Het erfdeel door den Almachtige daarboven bepaald?

Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

3 Het is de ondergang voor den ongerechte, Voor den boosdoener onheil!

Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

4 Slaat Hij mijn wegen niet gade, En telt Hij al mijn schreden niet?

Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

5 Ben ik ooit met leugens omgegaan, Of heeft zich mijn voet gerept tot bedrog?

Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

6 God wege mij slechts op een eerlijke schaal, En Hij zal mijn onschuld moeten erkennen!

To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

7 Indien mijn tred is afgeweken Van het rechte pad; Mijn hart mijn ogen achterna is gelopen, Of smetten aan mijn handen kleven:

Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

8 Dan moge ik zaaien, een ander het eten, En wat ik geplant heb, worde uitgerukt!

Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

9 Indien mijn hart is verleid door een vrouw, Ik geloerd heb aan de deur van mijn naaste:

Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

10 Dan moge mijn vrouw voor een ander malen, En mogen anderen haar bezitten;

To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

11 Want dat zou een schanddaad zijn, En een halszaak voor het gerecht!

[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

12 Dan brande een vuur tot het dodenrijk En vertere heel mijn bezit!

To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

13 Indien ik het recht van mijn slaaf heb verkracht, Of van mijn slavin, met mij in geschil:

Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

14 Wat zou ik doen, als God Zich verhief, Wat Hem antwoorden, als Hij de zaak onderzocht?

Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

15 Heeft Hij, die mij in de moederschoot schiep, ook hen niet gemaakt, Heeft niet Een en Dezelfde ons in haar lichaam gevormd?

Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

16 Heb ik ooit een arme een bede geweigerd, De ogen van een weduwe laten versmachten;

Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

17 Heb ik ooit alleen mijn brood genuttigd, En de wees daarvan niet mee laten eten?

Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

18 Neen, van kindsbeen af bracht ik hem groot als een vader, Van de moederschoot af ben ik haar leidsman geweest.

(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

19 Heb ik ooit een zwerver zonder kleding gezien, Of een arme zonder bedekking;

Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

20 Hebben zijn lendenen mij niet moeten zegenen, Werd hij niet verwarmd door de wol mijner schapen?

Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

21 Indien ik mijn hand tegen een rechtschapene ophief, Omdat ik bemerkte, dat men mij in de poort ondersteunde:

Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

22 Dan valle mijn schouder uit het gewricht, Worde mijn arm uit het gelid gerukt;

Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

23 Dan treffe mij de verschrikking van God, En ik houde geen stand voor zijn Majesteit!

Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

24 Indien ik op goud mijn vertrouwen heb gesteld, Het fijnste goud mijn hoop heb genoemd;

Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

25 Mij verheugd heb ik in de macht van mijn rijkdom, En in de geweldige winst van mijn hand:

Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

26 Indien ik heb opgestaard naar de stralende zon, Naar de glanzende maan, die haar weg vervolgde,

Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

27 Zodat mijn hart in het geheim werd verleid, En mijn hand mijn mond heeft gekust

A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

28 Ook dat zou een halszaak voor het gerecht zijn geweest, Omdat ik God in den hoge had verloochend!

I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

29 Heb ik mij in het ongeluk van mijn vijand verheugd, Of gejubeld, omdat onheil hem trof;

Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

30 Heb ik mijn gehemelte niet verboden te zondigen, En door een verwensing zijn leven te eisen;

(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

31 Hebben mijn tentgenoten niet gezegd: Wie verzadigt zich niet aan het vlees van zijn vijand?

Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

32 De zwerver behoefde niet buiten te overnachten Voor den reiziger heb ik de deuren geopend.

Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

33 Indien ik mijn misdaad voor de mensen bedekt heb, In mijn boezem mijn schuld heb verborgen,

Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

34 Omdat ik de grote menigte vreesde, En bang was voor de verachting der geslachten: Dan moge ik verstommen, en de deur niet meer uitgaan,

Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

35 Wie zou er dan nog naar mij horen! Zie hier mijn handtekening! De Almachtige antwoorde mij; Mijn beschuldiger schrijve zijn aanklacht neer!

Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

36 Waarachtig, ik wil ze op mijn schouder nemen Er mij als met een krans mee omhangen;

Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

37 Ik zal Hem mijn schreden een voor een tonen, En voor zijn aanschijn treden als een vorst!

Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

38 Indien mijn akker tegen mij klaagde Zijn voren gezamenlijk weenden;

Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

39 Indien ik zijn vrucht heb genoten, zonder te betalen, En zijn bezitter liet zuchten:

Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

40 Dan mogen doornen opschieten inplaats van tarwe, En stinkend onkruid inplaats van gerst! Hier eindigen de woorden van Job.

Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.