Job 31

1 Toch had ik een verbond met mijn ogen gesloten, Om niet te kijken naar een maagd.

"Aku telah menetapkan syarat bagi mataku, masakan aku memperhatikan anak dara?

2 Want wat is het lot, door God in den hoge beschikt, Het erfdeel door den Almachtige daarboven bepaald?

Karena bagian apakah yang ditentukan Allah dari atas, milik pusaka apakah yang ditetapkan Yang Mahakuasa dari tempat yang tinggi?

3 Het is de ondergang voor den ongerechte, Voor den boosdoener onheil!

Bukankah kebinasaan bagi orang yang curang dan kemalangan bagi yang melakukan kejahatan?

4 Slaat Hij mijn wegen niet gade, En telt Hij al mijn schreden niet?

Bukankah Allah yang mengamat-amati jalanku dan menghitung segala langkahku?

5 Ben ik ooit met leugens omgegaan, Of heeft zich mijn voet gerept tot bedrog?

Jikalau aku bergaul dengan dusta, atau kakiku cepat melangkah ke tipu daya,

6 God wege mij slechts op een eerlijke schaal, En Hij zal mijn onschuld moeten erkennen!

biarlah aku ditimbang di atas neraca yang teliti, maka Allah akan mengetahui, bahwa aku tidak bersalah.

7 Indien mijn tred is afgeweken Van het rechte pad; Mijn hart mijn ogen achterna is gelopen, Of smetten aan mijn handen kleven:

Jikalau langkahku menyimpang dari jalan, dan hatiku menuruti pandangan mataku, dan noda melekat pada tanganku,

8 Dan moge ik zaaien, een ander het eten, En wat ik geplant heb, worde uitgerukt!

maka biarlah apa yang kutabur, dimakan orang lain, dan biarlah tercabut apa yang tumbuh bagiku.

9 Indien mijn hart is verleid door een vrouw, Ik geloerd heb aan de deur van mijn naaste:

Jikalau hatiku tertarik kepada perempuan, dan aku menghadang di pintu sesamaku,

10 Dan moge mijn vrouw voor een ander malen, En mogen anderen haar bezitten;

maka biarlah isteriku menggiling bagi orang lain, dan biarlah orang-orang lain meniduri dia.

11 Want dat zou een schanddaad zijn, En een halszaak voor het gerecht!

Karena hal itu adalah perbuatan mesum, bahkan kejahatan, yang patut dihukum oleh hakim.

12 Dan brande een vuur tot het dodenrijk En vertere heel mijn bezit!

Sesungguhnya, itulah api yang memakan habis, dan menghanguskan seluruh hasilku.

13 Indien ik het recht van mijn slaaf heb verkracht, Of van mijn slavin, met mij in geschil:

Jikalau aku mengabaikan hak budakku laki-laki atau perempuan, ketika mereka beperkara dengan aku,

14 Wat zou ik doen, als God Zich verhief, Wat Hem antwoorden, als Hij de zaak onderzocht?

apakah dayaku, kalau Allah bangkit berdiri; kalau Ia mengadakan pengusutan, apakah jawabku kepada-Nya?

15 Heeft Hij, die mij in de moederschoot schiep, ook hen niet gemaakt, Heeft niet Een en Dezelfde ons in haar lichaam gevormd?

Bukankah Ia, yang membuat aku dalam kandungan, membuat orang itu juga? Bukankah satu juga yang membentuk kami dalam rahim?

16 Heb ik ooit een arme een bede geweigerd, De ogen van een weduwe laten versmachten;

Jikalau aku pernah menolak keinginan orang-orang kecil, menyebabkan mata seorang janda menjadi pudar,

17 Heb ik ooit alleen mijn brood genuttigd, En de wees daarvan niet mee laten eten?

atau memakan makananku seorang diri, sedang anak yatim tidak turut memakannya

18 Neen, van kindsbeen af bracht ik hem groot als een vader, Van de moederschoot af ben ik haar leidsman geweest.

--malah sejak mudanya aku membesarkan dia seperti seorang ayah, dan sejak kandungan ibunya aku membimbing dia--;

19 Heb ik ooit een zwerver zonder kleding gezien, Of een arme zonder bedekking;

jikalau aku melihat orang mati karena tidak ada pakaian, atau orang miskin yang tidak mempunyai selimut,

20 Hebben zijn lendenen mij niet moeten zegenen, Werd hij niet verwarmd door de wol mijner schapen?

dan pinggangnya tidak meminta berkat bagiku, dan tidak dipanaskannya tubuhnya dengan kulit bulu dombaku;

21 Indien ik mijn hand tegen een rechtschapene ophief, Omdat ik bemerkte, dat men mij in de poort ondersteunde:

jikalau aku mengangkat tanganku melawan anak yatim, karena di pintu gerbang aku melihat ada yang membantu aku,

22 Dan valle mijn schouder uit het gewricht, Worde mijn arm uit het gelid gerukt;

maka biarlah tulang belikatku lepas dari bahuku, dan lenganku dipatahkan dari persendiannya.

23 Dan treffe mij de verschrikking van God, En ik houde geen stand voor zijn Majesteit!

Karena celaka yang dari pada Allah menakutkan aku, dan aku tidak berdaya terhadap keluhuran-Nya.

24 Indien ik op goud mijn vertrouwen heb gesteld, Het fijnste goud mijn hoop heb genoemd;

Jikalau aku menaruh kepercayaan kepada emas, dan berkata kepada kencana: Engkaulah kepercayaanku;

25 Mij verheugd heb ik in de macht van mijn rijkdom, En in de geweldige winst van mijn hand:

jikalau aku bersukacita, karena kekayaanku besar dan karena tanganku memperoleh harta benda yang berlimpah-limpah;

26 Indien ik heb opgestaard naar de stralende zon, Naar de glanzende maan, die haar weg vervolgde,

jikalau aku pernah memandang matahari, ketika ia bersinar, dan bulan, yang beredar dengan indahnya,

27 Zodat mijn hart in het geheim werd verleid, En mijn hand mijn mond heeft gekust

sehingga diam-diam hatiku terpikat, dan menyampaikan kecupan tangan kepadanya,

28 Ook dat zou een halszaak voor het gerecht zijn geweest, Omdat ik God in den hoge had verloochend!

maka hal itu juga menjadi kejahatan yang patut dihukum oleh hakim, karena Allah yang di atas telah kuingkari.

29 Heb ik mij in het ongeluk van mijn vijand verheugd, Of gejubeld, omdat onheil hem trof;

Apakah aku bersukacita karena kecelakaan pembenciku, dan bersorak-sorai, bila ia ditimpa malapetaka

30 Heb ik mijn gehemelte niet verboden te zondigen, En door een verwensing zijn leven te eisen;

--aku takkan membiarkan mulutku berbuat dosa, menuntut nyawanya dengan mengucapkan sumpah serapah! --

31 Hebben mijn tentgenoten niet gezegd: Wie verzadigt zich niet aan het vlees van zijn vijand?

Jikalau orang-orang di kemahku mengatakan: Siapa yang tidak kenyang dengan lauknya?

32 De zwerver behoefde niet buiten te overnachten Voor den reiziger heb ik de deuren geopend.

--malah orang asingpun tidak pernah bermalam di luar, pintuku kubuka bagi musafir! --

33 Indien ik mijn misdaad voor de mensen bedekt heb, In mijn boezem mijn schuld heb verborgen,

Jikalau aku menutupi pelanggaranku seperti manusia dengan menyembunyikan kesalahanku dalam hatiku,

34 Omdat ik de grote menigte vreesde, En bang was voor de verachting der geslachten: Dan moge ik verstommen, en de deur niet meer uitgaan,

karena aku takuti khalayak ramai dan penghinaan kaum keluarga mengagetkan aku, sehingga aku berdiam diri dan tidak keluar dari pintu!

35 Wie zou er dan nog naar mij horen! Zie hier mijn handtekening! De Almachtige antwoorde mij; Mijn beschuldiger schrijve zijn aanklacht neer!

Ah, sekiranya ada yang mendengarkan aku! --Inilah tanda tanganku! Hendaklah Yang Mahakuasa menjawab aku! --Sekiranya ada surat tuduhan yang ditulis lawanku!

36 Waarachtig, ik wil ze op mijn schouder nemen Er mij als met een krans mee omhangen;

Sungguh, surat itu akan kupikul, dan akan kupakai bagaikan mahkota.

37 Ik zal Hem mijn schreden een voor een tonen, En voor zijn aanschijn treden als een vorst!

Setiap langkahku akan kuberitahukan kepada-Nya, selaku pemuka aku akan menghadap Dia.

38 Indien mijn akker tegen mij klaagde Zijn voren gezamenlijk weenden;

Jikalau ladangku berteriak karena aku dan alur bajaknya menangis bersama-sama,

39 Indien ik zijn vrucht heb genoten, zonder te betalen, En zijn bezitter liet zuchten:

jikalau aku memakan habis hasilnya dengan tidak membayar, dan menyusahkan pemilik-pemiliknya,

40 Dan mogen doornen opschieten inplaats van tarwe, En stinkend onkruid inplaats van gerst! Hier eindigen de woorden van Job.

maka biarlah bukan gandum yang tumbuh, tetapi onak, dan bukan jelai, tetapi lalang." Sekianlah kata-kata Ayub.