Job 31

1 Toch had ik een verbond met mijn ogen gesloten, Om niet te kijken naar een maagd.

Szövetséget kötöttem szemeimmel, hogyan vetnék hát ügyet hajadonra?

2 Want wat is het lot, door God in den hoge beschikt, Het erfdeel door den Almachtige daarboven bepaald?

Hisz mely osztályrész jut Istentől felülről s mely örökség a Mindenhatótól a magasból?

3 Het is de ondergang voor den ongerechte, Voor den boosdoener onheil!

Nemde balsors a jogtalannak s viszontagság a gonosztevőknek.

4 Slaat Hij mijn wegen niet gade, En telt Hij al mijn schreden niet?

Nemde ő látja útaimat s mind a lépéseimet megszámlálja!

5 Ben ik ooit met leugens omgegaan, Of heeft zich mijn voet gerept tot bedrog?

Ha hamissággal jártam és csalárdságra sietett a lábam –

6 God wege mij slechts op een eerlijke schaal, En Hij zal mijn onschuld moeten erkennen!

mérjen meg engem igaz serpenyőn s tudja meg Isten gáncstalanságomat –

7 Indien mijn tred is afgeweken Van het rechte pad; Mijn hart mijn ogen achterna is gelopen, Of smetten aan mijn handen kleven:

ha léptem elhajolt az útról és szemeim után járt a szívem, kezeimhez hiba tapadt:

8 Dan moge ik zaaien, een ander het eten, En wat ik geplant heb, worde uitgerukt!

hadd vessek és más egyék, és sarjaim tépessenek ki gyökerestül!

9 Indien mijn hart is verleid door een vrouw, Ik geloerd heb aan de deur van mijn naaste:

Ha szívem elcsábíttatta magát asszony miatt, felebarátom ajtaján leskelődtem:

10 Dan moge mijn vrouw voor een ander malen, En mogen anderen haar bezitten;

másnak őröljön a feleségem és mások hajoljanak reá;

11 Want dat zou een schanddaad zijn, En een halszaak voor het gerecht!

mert gazság az, s bírák elé való bűn az,

12 Dan brande een vuur tot het dodenrijk En vertere heel mijn bezit!

mert tűz az, mely az enyészetig emészt, s minden termésemet gyökerestül tépi ki!

13 Indien ik het recht van mijn slaaf heb verkracht, Of van mijn slavin, met mij in geschil:

Ha megvetettem szolgám és szolgálóm jogát, mikor pöröltek velem –

14 Wat zou ik doen, als God Zich verhief, Wat Hem antwoorden, als Hij de zaak onderzocht?

hiszen mit teszek majd, midőn Isten fölkel s midőn számon kér, mit felelek neki,

15 Heeft Hij, die mij in de moederschoot schiep, ook hen niet gemaakt, Heeft niet Een en Dezelfde ons in haar lichaam gevormd?

hiszen az anyaméhben ki engem alkotott, alkotta őt és Egy formált minket a méhben –

16 Heb ik ooit een arme een bede geweigerd, De ogen van een weduwe laten versmachten;

ha megvontam a kívántat a szegényektől s az özvegy szemeit epesztettem,

17 Heb ik ooit alleen mijn brood genuttigd, En de wees daarvan niet mee laten eten?

s én egyedül ettem falatomat s árva nem evett belőle

18 Neen, van kindsbeen af bracht ik hem groot als een vader, Van de moederschoot af ben ik haar leidsman geweest.

– hisz ifjúkorom óta nálam nőtt fel, mint atyánál, s mint anyám méhéből valót úgy vezettem -;

19 Heb ik ooit een zwerver zonder kleding gezien, Of een arme zonder bedekking;

ha láttam bujdosót öltözet nélkül s takarója nincs a szűkölködőnek,

20 Hebben zijn lendenen mij niet moeten zegenen, Werd hij niet verwarmd door de wol mijner schapen?

ha nem áldottak engem ágyékai s bárányaim nyíretéből fel nem melegedett;

21 Indien ik mijn hand tegen een rechtschapene ophief, Omdat ik bemerkte, dat men mij in de poort ondersteunde:

ha fölemeltem kezemet az árvára, midőn a kapuban láttam segítségemet:

22 Dan valle mijn schouder uit het gewricht, Worde mijn arm uit het gelid gerukt;

vállam essék ki a lapoczkájából és törjék el karom a szárából;

23 Dan treffe mij de verschrikking van God, En ik houde geen stand voor zijn Majesteit!

mert rettenet nekem az Istentől való balsors, s fensége miatt nem tehetném!

24 Indien ik op goud mijn vertrouwen heb gesteld, Het fijnste goud mijn hoop heb genoemd;

Ha aranyat tettem bizalmammá és a színaranyat mondtam bizodalmamnak;

25 Mij verheugd heb ik in de macht van mijn rijkdom, En in de geweldige winst van mijn hand:

ha örültem, hogy nagy a vagyonom s hogy sokat ért el kezem;

26 Indien ik heb opgestaard naar de stralende zon, Naar de glanzende maan, die haar weg vervolgde,

ha láttam a napvilágot, hogy ragyog, s a holdat, a mint dicsőn halad,

27 Zodat mijn hart in het geheim werd verleid, En mijn hand mijn mond heeft gekust

és szívem elcsábult titokban és kezem csókra nyúlt a szájamhoz:

28 Ook dat zou een halszaak voor het gerecht zijn geweest, Omdat ik God in den hoge had verloochend!

az is bíró elé való bűn, mert megtagadtam volna Istent felülről!

29 Heb ik mij in het ongeluk van mijn vijand verheugd, Of gejubeld, omdat onheil hem trof;

Ha örültem gyűlölőm elesésén s felbuzdultam, midőn baj érte –

30 Heb ik mijn gehemelte niet verboden te zondigen, En door een verwensing zijn leven te eisen;

hisz nem engedtem ínyemet, hogy vétkezzen, hogy átokkal kérjem lelkét -;

31 Hebben mijn tentgenoten niet gezegd: Wie verzadigt zich niet aan het vlees van zijn vijand?

ha nem mondták sátram emberei: bár volna, ki húsából nem lakott jól

32 De zwerver behoefde niet buiten te overnachten Voor den reiziger heb ik de deuren geopend.

az utczán nem hált meg jövevény, az út felé tártam ki ajtaimat -;

33 Indien ik mijn misdaad voor de mensen bedekt heb, In mijn boezem mijn schuld heb verborgen,

ha emberek módjára takargattam bűntetteimet, keblemre rejtve bűnömet,

34 Omdat ik de grote menigte vreesde, En bang was voor de verachting der geslachten: Dan moge ik verstommen, en de deur niet meer uitgaan,

mert rettegtem a nagy tömegtől s megijesztett a családok gúnyja, úgy hogy csendben voltam, nem mentem ki a kapun!

35 Wie zou er dan nog naar mij horen! Zie hier mijn handtekening! De Almachtige antwoorde mij; Mijn beschuldiger schrijve zijn aanklacht neer!

Vajha volna, ki rám hallgatna – íme jegyem, feleljen nekem a Mindenható – és a vádlevél, melyet írt a pörös felem:

36 Waarachtig, ik wil ze op mijn schouder nemen Er mij als met een krans mee omhangen;

bizony, vállamon hordanám azt, felfűzném koszorúnak magamra,

37 Ik zal Hem mijn schreden een voor een tonen, En voor zijn aanschijn treden als een vorst!

lépéseim számát bevallanám neki, akár egy fejedelem közeledném hozzá!

38 Indien mijn akker tegen mij klaagde Zijn voren gezamenlijk weenden;

Ha ellenem kiáltott földem s egyaránt sírtak barázdái;

39 Indien ik zijn vrucht heb genoten, zonder te betalen, En zijn bezitter liet zuchten:

ha erejét emésztettem pénz nélkül és gazdájával kileheltettem lelkét:

40 Dan mogen doornen opschieten inplaats van tarwe, En stinkend onkruid inplaats van gerst! Hier eindigen de woorden van Job.

búza helyett sarjadjon bogáncs, és árpa helyett gazfű! Vége Jób beszédeinek.