< Job 29 >
1 Job vervolgde zijn rede, en sprak
Ayubu akaendelea na kusema,
2 Ach, was ik als in vroeger maanden, In de tijd, toen God mij behoedde,
Ee, ningekuwa kama nilivyokuwa miezi iliyopita wakati Mungu aliponiagalia,
3 Toen Hij zijn lamp boven mijn hoofd liet stralen, En ik bij zijn licht door de duisternis ging;
taa yake ilipowaka kichwani pangu, na pale nilipotembea gizani kwa nuru yake.
4 Zoals ik was in mijn beste dagen Toen God mijn tent nog beschutte!
Ee, kwamba ningekuwa kama nilivyokuwa katika siku za ujana wangu uhusiano wangu na Mungu ulivyokuwa mzuri,
5 Toen de Almachtige nog met mij was, Mijn kinderen mij nog omringden;
wakati Mwenyezi alipokuwa pamoja nami, na wanangu walipokuwa karibu nami,
6 Toen mijn voeten zich baadden in boter, De rots, waar ik stond, beken olie liet stromen;
wakati maisha yangu yalipokuwa yamejawa na utele, na mwamba uliponichuruzishia chemichemi za mafuta.
7 Als ik uitging naar de poort van de stad, En op het plein mijn zetel liet zetten:
Nilipokwenda langoni mwa mji, nilipokaa katika eneo la mji,
8 Trokken de jongemannen zich terug, zodra ze mij zagen, Rezen de grijsaards op en bleven staan,
vijana waliniona na walikaa mbali kwa kuniheshimu, na wazee waliinuka na kusimama kwa ajili yangu.
9 Staakten de edelen hun gesprek En legden de hand op hun mond.
Wana wa mfalme waliacha kuongea nilipofika; wangeweka mkono wao katika vinywa vyao.
10 De stem der leiders verstomde, Hun tong kleefde aan hun gehemelte vast;
Sauti za waheshimiwa zililazimishwa, na ndimi zao hazikuweza kuongea vinywani mwao.
11 Toen het oor, dat het hoorde, mij gelukkig prees En het oog, dat het zag, mij bijval schonk!
Kwani baada ya kunisikia, wangenibariki; waliponiona, wangeniona na kuniheshimu
12 Want ik hielp den arme, die om bijstand riep, Den wees, die geen helper meer had;
kwa maana nilikuwa nikiwasaidia masikini waliokuwa wakiteseka, na yatima, asiye na msaada.
13 Dien de ondergang dreigde, zegende mij, Het hart der weduwe vrolijkte ik op;
Baraka zao waliokuwa karibu kuangamia zilinipata; niliufanya moyo wa mjane kuimba kwa furaha.
14 Rechtschapenheid trok ik aan als een kleed, Mijn gerechtigheid als een mantel en kroon.
Nilijivika utakatifu, nao ulinifunika; haki yangu ilikuwa kama kanzu na kilemba.
15 Ik was de ogen voor blinden, De voeten voor kreupelen;
Niliwasaidia vipofu; niliwasaidia walemavu.
16 Voor armen was ik een vader, Voor onbekenden onderzocht ik het pleit.
Niliwasaidia wahitaji; niliwasaidia hata wasionijua.
17 Maar den boosdoener brak ik de tanden, En rukte hem de prooi uit zijn kaken.
Nilimnyamazisha mwovu; nilimpokonya manusura kutoka katika meno yake.
18 Ik dacht bij mijzelf: Oud zal ik sterven Mijn dagen zullen talrijk zijn als het zand;
Kisha nilisema nitakufa mahali salama; nitazizidisha siku zangu kama mchanga.
19 Mijn wortel zal openstaan voor het water, De dauw op mijn takken vernachten;
Mizizi yangu imeenea majini, na umande kukaa usiku wote katika matawi yangu.
20 Mijn eer blijft steeds nieuw, Mijn boog wint aan jeugdige kracht in mijn hand!
Heshima yangu ni mpya daima, na nguvu za upinde wangu zipo katika mkono wangu kila wakati.
21 Ze luisterden zwijgend naar mij En wachtten mijn beslissing af;
Watu walinisikiliza; walinisubiri; walisikiliza ushauri wangu.
22 Had ik uitgesproken, dan nam niemand het woord, Maar mijn rede druppelde op hen neer.
Nilipo maliza kuongea hawakunena tena, maneno yangu yaliwatia nguvu kama mvua.
23 Ze verlangden naar mij als naar regen, Met open mond als naar een late bui.
Waliningoja kama kungoja mvua; waliyathamini maneno yangu, kama walivyotamani mvua iliyokawia.
24 Lachte ik hun toe, ze durfden het niet geloven, En vingen het stralen van mijn aangezicht op.
Niliwafurahia bila wao kutarajia; hawakukataa uzuri wa uso wangu.
25 Bezocht ik hen, ik zat bovenaan, Troonde als een vorst bij zijn troepen, als een die treurenden troost.
Nilikuwa kama mfalme wao na kuwachagulia cha kufanya; nilikuwa kama mfalme katika jeshi lake, kama awafarijiye waombolezaji mazishini.