Job 29
1 Job vervolgde zijn rede, en sprak
Yobu n’ayongera okwogera nti,
2 Ach, was ik als in vroeger maanden, In de tijd, toen God mij behoedde,
“Nga nneegomba emyezi egyayita, ennaku Katonda mwe yali nga y’andabirira,
3 Toen Hij zijn lamp boven mijn hoofd liet stralen, En ik bij zijn licht door de duisternis ging;
ettaala ye bwe yayakiranga omutwe gwange, n’ekitangaala kye bwe kyanjakiranga nga ntambulira mu kizikiza.
4 Zoals ik was in mijn beste dagen Toen God mijn tent nog beschutte!
Mu biro we nabeerera ow’amaanyi, omukwano gwa Katonda omuyitirivu nga gukuuma amaka gange,
5 Toen de Almachtige nog met mij was, Mijn kinderen mij nog omringden;
Ayinzabyonna bwe yali ng’akyali nange n’abaana bange nga bakyanneetoolodde,
6 Toen mijn voeten zich baadden in boter, De rots, waar ik stond, beken olie liet stromen;
n’ekkubo lyange nga lisiigiddwa omuzigo n’olwazi nga lunfukirira omugga ogw’amafuta.
7 Als ik uitging naar de poort van de stad, En op het plein mijn zetel liet zetten:
“Bwe nalaganga ku mulyango gw’ekibuga ne ntuula ku ntebe mu kifo we baakubiranga enkiiko,
8 Trokken de jongemannen zich terug, zodra ze mij zagen, Rezen de grijsaards op en bleven staan,
abavubuka abato bandabanga ne badda ebbali, abakadde ne basituka ne bayimirira;
9 Staakten de edelen hun gesprek En legden de hand op hun mond.
abakungu ab’oku ntikko ne balekeraawo okwogera, ne bakwata ne ku mimwa;
10 De stem der leiders verstomde, Hun tong kleefde aan hun gehemelte vast;
ab’ebitiibwa ne balekeraawo okwogera, ennimi zaabwe ne zeesibira waggulu mu kamwa.
11 Toen het oor, dat het hoorde, mij gelukkig prees En het oog, dat het zag, mij bijval schonk!
Buli kutu okwampuliranga nga kwesiima, era n’abo abandabanga nga basiima
12 Want ik hielp den arme, die om bijstand riep, Den wees, die geen helper meer had;
kubanga nawonyanga abaavu abaakaabiranga obuyambi, n’abatalina bakitaabwe abatalina abayamba.
13 Dien de ondergang dreigde, zegende mij, Het hart der weduwe vrolijkte ik op;
Omusajja ng’afa, y’ansabira omukisa, ne ndeetera omutima gwa nnamwandu okuyimba.
14 Rechtschapenheid trok ik aan als een kleed, Mijn gerechtigheid als een mantel en kroon.
Ne nnyambala obutuukirivu ng’engoye zange, obwenkanya bwe bwali omunagiro gwange era ekitambala kye neesiba ku mutwe.
15 Ik was de ogen voor blinden, De voeten voor kreupelen;
Nnali maaso g’abamuzibe era ebigere by’abalema.
16 Voor armen was ik een vader, Voor onbekenden onderzocht ik het pleit.
Nnali kitaawe w’abanaku, ne nneyama okuwolereza besimanyiiko.
17 Maar den boosdoener brak ik de tanden, En rukte hem de prooi uit zijn kaken.
Namenyanga amannyo g’abakozi b’ebibi, ne nziggya mu kamwa kaabwe, be baali bakutte.
18 Ik dacht bij mijzelf: Oud zal ik sterven Mijn dagen zullen talrijk zijn als het zand;
“Nalowooza nti, ‘Ndifiira mu nnyumba yange nga mpezezza ennaku zange nga nnyingi ng’omusenyu ogw’oku nnyanja.
19 Mijn wortel zal openstaan voor het water, De dauw op mijn takken vernachten;
Omulandira gwange gulituuka mu mazzi, era n’omusulo gulibeera ku ttabi lyange okukeesa obudde.
20 Mijn eer blijft steeds nieuw, Mijn boog wint aan jeugdige kracht in mijn hand!
Ekitiibwa kyange tekirikaddiwa mu nze, n’omutego gwange ogw’akasaale gusigale nga tegukaddiye mu mukono gwange.’
21 Ze luisterden zwijgend naar mij En wachtten mijn beslissing af;
“Abantu beesunganga okumpuliriza, nga balindirira mu kasirise amagezi gange.
22 Had ik uitgesproken, dan nam niemand het woord, Maar mijn rede druppelde op hen neer.
Bwe namalanga okwogera, nga tewaba addayo kwogera, ebigambo byange byagwanga mpola mpola mu matu gaabwe.
23 Ze verlangden naar mij als naar regen, Met open mond als naar een late bui.
Bannindiriranga ng’enkuba ne banywa ebigambo byange ng’enkuba eya ttoggo.
24 Lachte ik hun toe, ze durfden het niet geloven, En vingen het stralen van mijn aangezicht op.
Bwe nabamwenyeranga nga tebakikkiriza; ekitangaala ky’oku maaso gange kyali kya muwendo gye bali.
25 Bezocht ik hen, ik zat bovenaan, Troonde als een vorst bij zijn troepen, als een die treurenden troost.
Nabasalirangawo eky’okukola, ne ntuula nga kabaka n’amaggye ge; nnali ng’abo ababeesabeesa abakungubazi.”
