< Job 29 >
1 Job vervolgde zijn rede, en sprak
Job in athusei ajom kit in:
2 Ach, was ik als in vroeger maanden, In de tijd, toen God mij behoedde,
Pathen in eina chin hoi jing lai kum chemangsa ho kagel doh kit e.
3 Toen Hij zijn lamp boven mijn hoofd liet stralen, En ik bij zijn licht door de duisternis ging;
Kamasang lampi eivah peh a muthim lah a bitsel a kana vale lai.
4 Zoals ik was in mijn beste dagen Toen God mijn tent nog beschutte!
Pathen toh golcha a ka in a apansah lai, aluboh pen a kapan lai chu hileh.
5 Toen de Almachtige nog met mij was, Mijn kinderen mij nog omringden;
Hatchungnung pachu kakoma aum jing lai, chuleh kachate kakimvel a anaum laijin,
6 Toen mijn voeten zich baadden in boter, De rots, waar ik stond, beken olie liet stromen;
Kabongpi ten bongnoi ninglhing set a asosah thei laiju chuleh kahon na keh hon olive thao alondoh sah laiju chu hileh.
7 Als ik uitging naar de poort van de stad, En op het plein mijn zetel liet zetten:
Khopi kelkot phung kajot a ja um tahtah le lamkai len leh lalte ho toh katou khomle lai nikho ho chu hileh,
8 Trokken de jongemannen zich terug, zodra ze mij zagen, Rezen de grijsaards op en bleven staan,
Khangdong hon eimu teng ule eipel doh jiuva upa tehseho jengin jong akoma kahung tengle jana neitah a adindoh ji laiju.
9 Staakten de edelen hun gesprek En legden de hand op hun mond.
Leng chapate jong thipbeh a aum uva chule akam uva akhut u akoi uva.
10 De stem der leiders verstomde, Hun tong kleefde aan hun gehemelte vast;
Khopi sung vaipo lenpen pen ho thipchet a adin uva jabolna a adin uva aleiju atuh chahkheh uva.
11 Toen het oor, dat het hoorde, mij gelukkig prees En het oog, dat het zag, mij bijval schonk!
Kathu japha ho jousen eipahcha uvin, eimu kha jousen phatechan eihoupi jiuve.
12 Want ik hielp den arme, die om bijstand riep, Den wees, die geen helper meer had;
Ijeh inem itile mivaicha ten angaichat nau leh chagate kithopina ngaicha ho chu kakithopi jin ahi.
13 Dien de ondergang dreigde, zegende mij, Het hart der weduwe vrolijkte ik op;
Keiman kinepna beimi ho chu kaki thopin ahile amahon phatthei eiboh jiuve, chule meithai ho lungthim kakipa doh sah jin, chuteng amahon la asajiuve.
14 Rechtschapenheid trok ik aan als een kleed, Mijn gerechtigheid als een mantel en kroon.
Kabol jouse chu lungtheng sellin kabol in chonphat nan sangkhol chol bangin eikhu khume, chule thutan dihna chu lukop bangin kakikop e.
15 Ik was de ogen voor blinden, De voeten voor kreupelen;
Mitcho ho din mitchang tenin kapang in, chule elbai ho din akeng tenin kapange.
16 Voor armen was ik een vader, Voor onbekenden onderzocht ik het pleit.
Chaga pabeite din mipan kapang in chuleh het khahlou hel miho jong kithopi angaichat nau vah kapanpi ji e.
17 Maar den boosdoener brak ik de tanden, En rukte hem de prooi uit zijn kaken.
Keiman Pathen neilou mi engse ho ha kasuhbal peh jin, chuleh gimbol a um chu aha a konin kasalhah peh ji'e.
18 Ik dacht bij mijzelf: Oud zal ik sterven Mijn dagen zullen talrijk zijn als het zand;
Hinkho pha sautah kahin man nung hin tahbeh mongin kathi tengle kainko ten eikimvel unte tin kana gel’e.
19 Mijn wortel zal openstaan voor het water, De dauw op mijn takken vernachten;
Ijeh inem itile, thingphung ajung hon twi lah aphah a abah ho daitwi in achap nou jing tobang kahi.
20 Mijn eer blijft steeds nieuw, Mijn boog wint aan jeugdige kracht in mijn hand!
Jabolna thah thah kachunga kilong louhel in eikipe jing jin, chuleh kathahatna jong tang louhel in akibelap jinge.
21 Ze luisterden zwijgend naar mij En wachtten mijn beslissing af;
Amichang cheh in kathumopna angaijun kathusei ding hi amahon thipchet in angah uve.
22 Had ik uitgesproken, dan nam niemand het woord, Maar mijn rede druppelde op hen neer.
Chuleh kasei chai tengle amahon belap ding anei ji pouve, Kathumop chun amaho alung lhai sah jeh u chun.
23 Ze verlangden naar mij als naar regen, Met open mond als naar een late bui.
Mihem ten gojuh ding kinem tah a anga jing bangun amahon kathusei ding kinem tah in angah jiuvin, kathusei ho chu chavang gotwi bangin adon uve.
24 Lachte ik hun toe, ze durfden het niet geloven, En vingen het stralen van mijn aangezicht op.
Amaho alunglhah teng uleh ken amaho chu nuiseuvin kave jin ahileh mailhai sel a kavet chu amaho a din manlu tah ahiji.
25 Bezocht ik hen, ik zat bovenaan, Troonde als een vorst bij zijn troepen, als een die treurenden troost.
Haosapu bangin amahon atoh diu kaseipeh in sepai hon lah a chun lengpa bangin kacheng in chuleh lengvai ho kalhamon jin ahi.