< Job 28 >

1 Zeker, er is een plaats, waaruit het zilver komt, Een oord, waar het goud wordt gewassen,
Наистина има рудница за сребро, И място, гдето злато се плави.
2 Het ijzer uit de bodem gehaald, De steen tot koper gesmolten;
Желязото се взема из земята, И медта се лее от камъка.
3 Waar men in de uiterste duisternis doordringt, En de diepste plekken doorvorst. In de rotsen, duister en somber.
Човекът туря край на тъмнината, И издирва до най-далечните места, Камъните в тъмнината и в мрачната сянка.
4 Worden schachten gehakt door een volk, dat er niet hoort, Dat door de wandelaars wordt vergeten, Daar ver van de mensen hangt en zweeft;
Далеч то човешко жилище, гдето нозе не стъпват, Той си отваря рудница; Окачени далеч от човеците рудничарите се люлеят.
5 En de aarde, waaruit het brood ontspruit, Wordt in haar ingewanden omgewoeld als door vuur.
Колкото за земята, от нея произлиза хлябът? И под нея се разравя като че ли с огън.
6 Haar rotsen zijn de plaats van saffier, Haar stof bevat goud;
Камъните и са място на сапфир, И златна пръст има в нея.
7 De arend kent er de weg niet heen, Het valkenoog bespeurt hem niet;
Хищна птица не знае тоя път И окото на сокол не го е видяло.
8 De roofdieren betreden hem niet, De luipaard gaat er niet heen.
Горделивите зверове не са стъпвали по него; Лъв не е заминавал през него.
9 De mens slaat zijn hand aan de harde steen, Woelt de bergen om van hun grondslag af,
Човекът простира ръката си върху канарите, Превръща планините из корен.
10 Breekt gangen in de rotsen uit, Niets kostbaars ontsnapt aan zijn oog;
Разсича проломи между скалите; И окото му открива всичко що е скъпоценно
11 Hij zoekt de bronnen der stromen af, En brengt wat verborgen lag aan het licht.
И ограничава капането на водите; И скритото изважда на бял свят.
12 Maar de wijsheid, waar is zij te vinden, En waar is het oord van het inzicht?
Но мъдростта, где ще се намери? И где е мястото на разума?
13 De mens kent er de weg niet heen, In het land der levenden bevindt ze zich niet.
Човекът не познава цената й; И тя не се намира в земята на живите,
14 De afgrond roept: In mij is ze niet! De zee herhaalt: Ze is niet bij mij!
Бездната казва: Не е у мене. И морето казва: Не е у мене.
15 Zij wordt niet gekocht voor het fijnste goud, Geen zilver gewogen, om haar te betalen;
Не може да се придобие със злато; И сребро не може да се претегли в замяна с нея.
16 Zij wordt niet geschat tegen goud van Ofir, Tegen kostbare onyx, noch saffier;
Не може да се оцени с офирско злато, Със скъпоценен оникс и сапфир.
17 Geen goud, geen glaswerk kan haar evenaren, Geen gouden vaas is haar prijs.
Злато и кристал не могат се сравни с нея, Нито може да се размени с вещи от на-чисто злато.
18 Paarlen en kristal zijn naast haar niet in tel, Het vinden der wijsheid gaat dat van koralen te boven;
Не ще се спомене корал или кристал за покупката й. Защото цената на мъдростта е по-висока от скъпоценните камъни.
19 Topaas van Koesj kan het niet bij haar halen, Het zuiverst goud weegt niet tegen haar op.
Топаз етиопски не ще се сравни с нея; Не ще се оцени тя с чисто злато.
20 De wijsheid, waar komt zij vandaan; Het inzicht, waar is zijn plaats?
От, где прочее, дохожда мъдростта? И где е мястото на разума?
21 Zij ligt verborgen voor het oog van al wat leeft, Verscholen voor de vogels in de lucht;
Понеже е скрита от очите на всичките живи, И утаена от въздушните птици.
22 De onderwereld en dood roepen uit: Onze oren hebben enkel van haar bij geruchte gehoord.
Гибелта и смъртта казват: С ушите си чухме слух за нея.
23 Het is God, die de weg naar haar kent, Hij alleen weet, waar zij toeft.
Бог разбира пътя й, И Той знае мястото й;
24 Want Hij blikte tot aan de grenzen der aarde, Zag al wat onder de hemel bestond:
Понеже Той гледа до земните краища, И вижда под цялото небе,
25 Toen Hij het gewicht van de wind bepaalde, De maat voor het water bestemde;
За да претегля тежината на ветровете, И да измерва водите с мярка.
26 Toen Hij de regen zijn wet gaf, En de donder zijn weg.
Когато направи закон за дъжда, И път за светкавицата на гръма,
27 Toen aanschouwde Hij haar en verkondigde haar, Kende Hij haar en doorgrondde haar;
Тогава Той я видя и изяви; Утвърди я, да! И я изследва;
28 Maar Hij sprak tot den mens: Zie, de vreze des Heren is wijsheid, En het kwade te mijden is inzicht!
И каза на човека: Ето, Страх от Господа, туй е мъдрост, И отдалечаване от злото, това е разум.

< Job 28 >