Job 27
Job continued his discourse:
2 Zo waar God leeft, die mij gerechtigheid weigert, De Almachtige, die mijn leven verbittert:
“As surely as God lives, who has deprived me of justice— the Almighty, who has embittered my soul—
3 Zolang er nog een zucht in mij is, En Gods adem in mijn neus
as long as my breath is still within me and the breath of God remains in my nostrils,
4 Zullen mijn lippen geen valsheid spreken, En zint mijn tong geen bedrog!
my lips will not speak wickedness, and my tongue will not utter deceit.
5 Ik denk er niet aan, u gelijk te geven, Tot mijn laatste snik houd ik mijn onschuld vol;
I will never say that you are right; I will maintain my integrity until I die.
6 Ik houd vast aan mijn vroomheid, en geef ze niet op, Mijn hart schaamt zich over geen van mijn dagen!
I will cling to my righteousness and never let go. As long as I live, my conscience will not accuse me.
7 Moge het mijn vijand vergaan als den boze, Mijn hater als den goddeloze!
May my enemy be like the wicked and my opponent like the unjust.
8 Wat hoopt de boze, als hij bidt, Als hij zijn ziel tot de Godheid verheft?
For what is the hope of the godless when he is cut off, when God takes away his life?
9 Zal God zijn schreien horen, Wanneer de rampspoed hem treft;
Will God hear his cry when distress comes upon him?
10 Kan hij zich in den Almachtige verlustigen, Ten allen tijde roepen tot God?
Will he delight in the Almighty? Will he call upon God at all times?
11 Daarna nam Sofar van Naäma het woord, en sprak: Ik zal u Gods werken leren kennen, De plannen van den Almachtige u niet verzwijgen:
I will instruct you in the power of God. I will not conceal the ways of the Almighty.
12 Zie, gij hebt het allen zelf aanschouwd: Waarom zo’n ijdele raad gegeven?
Surely all of you have seen it for yourselves. Why then do you keep up this empty talk?
13 Dit is, naar Gods bestel, het lot van den boze, Het deel der tyrannen, door den Almachtige hun toegewezen.
This is the wicked man’s portion from God— the heritage the ruthless receive from the Almighty.
14 Krijgt hij veel zonen, ze zijn bestemd voor het zwaard, En zijn kroost lijdt gebrek;
Though his sons are many, they are destined for the sword; and his offspring will never have enough food.
15 Die hem overblijven, worden door de pest ten grave gesleept, En zijn weduwen bedrijven geen rouw.
His survivors will be buried by the plague, and their widows will not weep for them.
16 Al hoopt hij zilver op als stof, En stapelt kleren op als slijk,
Though he heaps up silver like dust and piles up a wardrobe like clay,
17 Hij stapelt ze op, maar de vrome bekleedt er zich mee, En de onschuldige erft zijn geld.
what he lays up, the righteous will wear, and his silver will be divided by the innocent.
18 Hij trekt zijn woning op als een spin, Aan de hut gelijk, die wachters bouwen;
The house he built is like a moth’s cocoon, like a hut set up by a watchman.
19 Rijk legt hij zich neer: het is de laatste maal, Hij opent zijn ogen: hij is er niet meer.
He lies down wealthy, but will do so no more; when he opens his eyes, all is gone.
20 Verschrikkingen grijpen hem aan overdag, En ‘s nachts sleurt een stormwind hem weg;
Terrors overtake him like a flood; a tempest sweeps him away in the night.
21 De oostenwind neemt hem op: daar gaat hij heen, Hij vaagt hem weg van zijn plaats.
The east wind carries him away, and he is gone; it sweeps him out of his place.
22 Zonder erbarmen slingert God zijn pijlen op hem af, Zodat hij voor zijn slagen moet vluchten;
It hurls itself against him without mercy as he flees headlong from its power.
23 Men klapt over hem in de handen, En fluit hem uit zijn woonplaats na.
It claps its hands at him and hisses him out of his place.
