Job 27
约伯接着说：
2 Zo waar God leeft, die mij gerechtigheid weigert, De Almachtige, die mijn leven verbittert:
神夺去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的 神起誓：
3 Zolang er nog een zucht in mij is, En Gods adem in mijn neus
我的生命尚在我里面； 神所赐呼吸之气仍在我的鼻孔内。
4 Zullen mijn lippen geen valsheid spreken, En zint mijn tong geen bedrog!
我的嘴决不说非义之言； 我的舌也不说诡诈之语。
5 Ik denk er niet aan, u gelijk te geven, Tot mijn laatste snik houd ik mijn onschuld vol;
我断不以你们为是； 我至死必不以自己为不正！
6 Ik houd vast aan mijn vroomheid, en geef ze niet op, Mijn hart schaamt zich over geen van mijn dagen!
我持定我的义，必不放松； 在世的日子，我心必不责备我。
7 Moge het mijn vijand vergaan als den boze, Mijn hater als den goddeloze!
愿我的仇敌如恶人一样； 愿那起来攻击我的，如不义之人一般。
8 Wat hoopt de boze, als hij bidt, Als hij zijn ziel tot de Godheid verheft?
不敬虔的人虽然得利， 神夺取其命的时候还有什么指望呢？
9 Zal God zijn schreien horen, Wanneer de rampspoed hem treft;
患难临到他， 神岂能听他的呼求？
10 Kan hij zich in den Almachtige verlustigen, Ten allen tijde roepen tot God?
他岂以全能者为乐， 随时求告 神呢？
11 Daarna nam Sofar van Naäma het woord, en sprak: Ik zal u Gods werken leren kennen, De plannen van den Almachtige u niet verzwijgen:
神的作为，我要指教你们； 全能者所行的，我也不隐瞒。
12 Zie, gij hebt het allen zelf aanschouwd: Waarom zo’n ijdele raad gegeven?
你们自己也都见过， 为何全然变为虚妄呢？
13 Dit is, naar Gods bestel, het lot van den boze, Het deel der tyrannen, door den Almachtige hun toegewezen.
神为恶人所定的分， 强暴人从全能者所得的报乃是这样：
14 Krijgt hij veel zonen, ze zijn bestemd voor het zwaard, En zijn kroost lijdt gebrek;
倘或他的儿女增多，还是被刀所杀； 他的子孙必不得饱食。
15 Die hem overblijven, worden door de pest ten grave gesleept, En zijn weduwen bedrijven geen rouw.
他所遗留的人必死而埋葬； 他的寡妇也不哀哭。
16 Al hoopt hij zilver op als stof, En stapelt kleren op als slijk,
他虽积蓄银子如尘沙， 预备衣服如泥土；
17 Hij stapelt ze op, maar de vrome bekleedt er zich mee, En de onschuldige erft zijn geld.
他只管预备，义人却要穿上； 他的银子，无辜的人要分取。
18 Hij trekt zijn woning op als een spin, Aan de hut gelijk, die wachters bouwen;
他建造房屋如虫做窝， 又如守望者所搭的棚。
19 Rijk legt hij zich neer: het is de laatste maal, Hij opent zijn ogen: hij is er niet meer.
他虽富足躺卧，却不得收殓， 转眼之间就不在了。
20 Verschrikkingen grijpen hem aan overdag, En ‘s nachts sleurt een stormwind hem weg;
惊恐如波涛将他追上； 暴风在夜间将他刮去。
21 De oostenwind neemt hem op: daar gaat hij heen, Hij vaagt hem weg van zijn plaats.
东风把他飘去， 又刮他离开本处。
22 Zonder erbarmen slingert God zijn pijlen op hem af, Zodat hij voor zijn slagen moet vluchten;
神要向他射箭，并不留情； 他恨不得逃脱 神的手。
23 Men klapt over hem in de handen, En fluit hem uit zijn woonplaats na.
人要向他拍掌， 并要发叱声，使他离开本处。
