Job 26
1 Job antwoordde, en sprak
Toda Job je odgovoril in rekel:
2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
»Kako si pomagal tistemu, ki je brez moči? Kako rešuješ laket, ki nima moči?
3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
Kako si svetoval tistemu, ki nima modrosti? Kako si obilno oznanil stvar, kakor je ta?
4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
Komu si izrekal besede? Čigav duh je prišel od tebe?
5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
Mrtve stvari so oblikovane pod vodami in njihovi prebivalci.
Pekel je nag pred njim in uničenje nima pokrivala. (Sheol h7585)
7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
Sever izteguje nad praznim krajem in zemljo obeša na nič.
8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
Vode povezuje v svoje debele oblake in pod njimi se oblak ne pretrga.
9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
Zadržuje obličje svojega prestola in svoj oblak razprostira nad njim.
10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
Vode je obdal z vezmi, dokler dan in noč ne prideta do konca.
11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
Stebri nebes trepetajo in so osupli ob njegovem opominu.
12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
On s svojo močjo razdeljuje morje in s svojim razumevanjem udarja po ponosnih.
13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
S svojim duhom je okrasil nebo; njegova roka je oblikovala sprijeno kačo.
14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
Glej! To so delčki njegovih poti. Toda kako majhen delček je slišati o njem? Toda kdo lahko razume grom njegove moči?«
