< Job 26 >

1 Job antwoordde, en sprak
Porém Jó respondeu, dizendo:
2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
Como tende ajudado ao que não tem força, [e] sustentado ao braço sem vigor!
3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
Como tende aconselhado ao que não tem conhecimento, e [lhe] explicaste detalhadamente a verdadeira causa!
4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
A quem tens dito [tais] palavras? E de quem é o espírito que sai de ti?
5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
Os mortos tremem debaixo das águas com os seus moradores.
6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)
O Xeol está nu perante Deus, e não há cobertura para a perdição. (Sheol h7585)
7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
Ele estende o norte sobre o vazio, suspende a terra sobre o nada.
8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
Ele amarra as águas em suas nuvens, todavia a nuvem não se rasga debaixo dela.
9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
Ele encobre a face de seu trono, e sobre ele estende sua nuvem.
10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
Ele determinou limite à superfície das águas, até a fronteira entre a luz e as trevas.
11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
As colunas do céu tremem, e se espantam por sua repreensão.
12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
Ele agita o mar com seu poder, e com seu entendimento fere abate a Raabe.
13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
Por seu Espírito adornou os céus; sua mão perfurou a serpente veloz.
14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
Eis que estas são [somente] as bordas de seus caminhos; e quão pouco é o que temos ouvido dele! Quem, pois, entenderia o trovão de seu poder?

< Job 26 >