< Job 26 >
1 Job antwoordde, en sprak
Porém Job respondeu e disse:
2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
Como ajudaste aquele que não tinha força? e sustentaste o braço que não tinha vigor?
3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
Como aconselhaste aquele que não tinha sabedoria, e plenamente lhe fizeste saber a causa, assim como era?
4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
A quem proferiste palavras? e cujo é o espírito que saiu de ti?
5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
Os mortos tremem debaixo das águas, com os seus moradores delas.
6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol )
O inferno está nu perante ele, e não há coberta para a perdição. (Sheol )
7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
O norte estende sobre o vazio: a terra pendura sobre o nada.
8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
Prende as águas nas suas nuvens, todavia a nuvem não se rasga debaixo delas.
9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
Encobre a face do seu trono, e sobre ela estende a sua nuvem.
10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
Assinalou limite sobre a superfície das águas ao redor delas, até que se acabem a luz e as trevas.
11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
As colunas do céu tremem, e se espantam da sua ameaça.
12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
Com a sua força fende o mar, e com o seu entendimento abate a sua soberba.
13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
Pelo seu espírito ornou os céus: a sua mão formou a serpente enroscadiça.
14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
Eis que isto são só as bordas dos seus caminhos; e quão pouco é o que temos ouvido dele! Quem pois entenderia o trovão do seu poder?