Job 26

1 Job antwoordde, en sprak

Kalpasanna simmungbat ni Job ket kinunana,

2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?

“Anian a panangtulongmo iti tao nga awan pannakabalinna! Anian a panangisalakanmo iti takkiag nga awanan pigsa!

3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?

Anian a panangbalakadmo iti tao a nakuneng ket imbagam kenkuana ti nagsayaat a pannakaamo!

4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?

Siasino ti akintulong nga imbagam dagitoy a sasao? Siasino ti akin-espiritu daytoy a rimuar kenka?

5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;

Simmungbat ni Bildad, “Agpigerger dagiti pimmusayen, dagiti linong, dagiti agnanaed iti uneg dagiti dandanum.

6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)

Lamo-lamo ti sheol iti sangoanan ti Dios; ti pannakadadael ket awan pangabbongna a maibusor kenkuana. (Sheol h7585)

7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;

Binbinatenna ti amianan iti rabaw ti awan nagyanna a law-ang ken ibitbitinna ti lubong iti awan.

8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;

Bungbungonenna dagiti danum kadagiti napuskol nga ulepna, ngem saan a mapisang dagiti ulep iti babaen dagitoy.

9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.

Ab-abbonganna ti rupa ti bulan ken iwarwarasna dagiti ulepna iti daytoy.

10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;

Nangikitikit isuna ti nagbukel a beddeng iti rabaw dagiti dandanum kas linya iti nagbaetan ti lawag ken ti sipnget.

11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.

Agkintayeg dagiti adigi ti langit ken agsiddaawda iti panangtubngarna.

12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;

Pinatalinaayna ti baybay babaen iti pannakabalinna; dinadaelna ni Rahab babaen iti pannakaawatna.

13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!

Babaen iti angesna, winaknitanna dagiti langit kadagiti bagyo; nawaknitan dagiti langit manipud kadagiti bagyo; sinalput dagiti imana ti agliblibas nga uleg.

14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?

Adtoy, babassit laeng dagitoy a paset dagiti wagasna; anian a nagkapsut nga arasaas ti mangmangegtayo kenkuana! Siasino ti makaawat iti gurruod ti pannakabalinna?”