< Job 26 >
1 Job antwoordde, en sprak
Ningĩ Ayubu agĩcookia atĩrĩ:
2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
“Kaĩ ũrĩ gũteithia ũrĩa ũtarĩ na ũhoti-ĩ! Kaĩ ũrĩ kũhonokia guoko kũrĩa gũtarĩ na hinya-ĩ!
3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
Kaĩ ũrĩ gũtaara mũndũ ũtarĩ na ũũgĩ-ĩ! Na atĩrĩ, kaĩ nĩwonanĩtie ũmenyo mũnene-ĩ!
4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
Nũũ wagũteithia kwaria ciugo icio? Na nĩ roho waũ waria na kanua gaku?
5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
“Arĩa akuũ marĩ na ruo rũnene, o acio marĩ rungu rwa maaĩ na kĩrĩa gĩothe gĩtũũraga kuo.
6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol )
Gĩkuũ nĩkĩguũranie mbere ya Ngai; mwanangĩko ũikarĩte ũtarĩ mũhumbĩre. (Sheol )
7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
Atambũrũkagia matu ma mwena wa gathigathini igũrũ rĩa kũndũ gũtarĩ kĩndũ; nayo thĩ ndarĩ kĩndũ amĩcunjurĩtie nakĩo.
8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
Athayaga maaĩ thĩinĩ wa matu make, no matu macio matingĩtembũrwo nĩ ũritũ wamo.
9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
Ahumbagĩra ũthiũ wa mweri rĩrĩa waiganana, agatambũrũkia matu make igũrũ rĩaguo.
10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
Nĩekĩrĩte rũkiriri igũrũ rĩa maaĩ, rũkahakania ũtheri na nduma.
11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
Itugĩ iria itiirĩrĩire igũrũ nĩ ithingithaga, ikagegearaga nĩ ũndũ wa ikũũmana rĩake.
12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
Nĩoirugire maaĩ ma iria na ũndũ wa hinya wake; na nĩ ũndũ wa ũũgĩ wake nĩatinaangirie Rahabu tũcunjĩ.
13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
Mĩhũmũ yake nĩyo yathakaririe igũrũ; guoko gwake nĩ gwatheecire nyoka ĩrĩa ĩnyororokaga na ihenya.
14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
Atĩrĩrĩ, ĩno no mĩthia ya mawĩra make; kaĩ no kamũheehũ kanini tũiguaga ka ũhoro wake-ĩ! Nũũ ũngĩgĩtaũkĩrwo nĩ marurumĩ ma ũhoti wake?”