Job 26

1 Job antwoordde, en sprak

Da svarede Job og sagde:

2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?

Hvad har du hjulpet den, som ingen Kraft havde? frelste du den Arm, som ingen Styrke havde?

3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?

Hvorledes raadede du den, som ingen Visdom havde, og kundgjorde Indsigt til Overflod?

4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?

For hvem har du kundgjort Tale, og hvis Aande talte ud af dig?

5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;

Dødningerne bæve neden under Vandene og deres Beboere.

6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)

Dødsriget ligger blottet for ham, og Afgrunden har intet Skjul. (Sheol h7585)

7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;

Han udbreder Norden over det øde, han hænger Jorden paa intet.

8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;

Han binder Vandet sammen i sine Skyer, dog brister Skydækket ikke under dem.

9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.

Han lukker for sin Trone, han udbreder sin Sky over den.

10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;

Han har draget en Grænse oven over Vandene indtil der, hvor Lyset ender i Mørke.

11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.

Himmelens Piller skælve og forfærdes for hans Trusel.

12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;

Ved sin Kraft oprører han Havet, og med sin Forstand bryder han dets Hovmod.

13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!

Ved hans Aande blive Himlene dejlige; hans Haand gennemborer den flygtende Slange.

14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?

Se, disse ere de yderste Grænser af hans Veje, og hvor svag er Lyden af det Ord, som vi have hørt deraf? Men hans Vældes Torden — hvo forstaar den!