Job 26
1 Job antwoordde, en sprak
A odpovídaje Job, řekl:
2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
Komu jsi napomohl? Tomu-li, kterýž nemá síly? Toho-lis retoval, kterýž jest bez moci?
3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
Komu jsi rady udělil? Nemoudrému-li? Hned jsi základu dostatečně poučil?
4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
Komužs ty řeči zvěstoval? A čí duch vyšel z tebe?
5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
Však i mrtvé věci pod vodami a obyvateli jejich sformovány bývají.
Odkryta jest propast před ním, i zahynutí není zakryto. (Sheol h7585)
7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
Ontě roztáhl půlnoční stranu nad prázdnem, zavěsil zemi na ničemž.
8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
Zavazuje vody v oblacích svých, aniž se trhá oblak pod nimi.
9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
On sám zdržuje stále trůn svůj, a roztahuje na něm oblaky své.
10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
Cíl vyměřil rozlévání se vodám, až do skonání světla a tmy.
11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
Sloupové nebeští třesou se a pohybují od žehrání jeho.
12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
Mocí svou rozdělil moře, a rozumností svou dutí jeho.
13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
Duchem svým nebesa ozdobil, a ruka jeho sformovala hada dlouhého.
14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
Aj, toť jsou jen částky cest jeho, a jak nestižitelné jest i to maličko, což jsme slyšeli o něm. Hřímání pak moci jeho kdo srozumí?
