Job 26

1 Job antwoordde, en sprak

To naah Job mah,

2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?

kawbangmaw thacak ai kami to na bomh, bantha cak ai kami to na pahlong?

3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?

Kawbangmaw palungha ai kami khaeah lok na thuih pae? Kawbangmaw kahoih poekhaih to paroeai kaminawk khaeah nam tuengsak?

4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?

Hae lok hae mi han ih maw na thuih? Nang khae hoi angzo muithla loe mi ih maw?

5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;

Tuinawk tlim ah kaom kadueh kaminawk, tui thungah kaom hmuennawk loe tasoeh takuenhaih hoiah oh o.

6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)

Hell loe Sithaw hmaa ah bangkrai ah ni oh, amrohaih loe kraenghaih akhuem om ai. (Sheol h7585)

7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;

Anih mah aluek bang ih van to tidoeh kaom ai ahmuen nuiah payuengh moe, tidoeh kaom ai ahmuen nuiah long to a bangh.

8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;

Kathah tamai nuiah tuinawk to a suek; toe tui kazit mah tamai to tapoksak ai.

9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.

Anih mah angmah ih angraeng tangkhang to khuk moe, angmah ih tamai to a nuiah taboksak.

10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;

Tui nuiah kawk parai ramri to a sak moe, aanghaih hoi vinghaih salakah a suek.

11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.

Anih mah thuitaek naah, van ih tungnawk to anghuenh moe, dawnraihaih hoiah oh o.

12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;

A thacakhaih hoiah tuipui to tapraek moe, palunghahaih hoiah amoekhaih to koihsak.

13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!

Angmah ih Muithla hoiah van to krang kahoih ah pathoep moe, a ban hoiah kasae pahui to sak.

14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?

Khenah, hae hmuennawk loe a sak ih hmuen aqai ah ni oh o vop; aicae mah anih ih lok zetta ni a thaih o vop; toe a thacakhaih khopazih tuen loe mi mah maw panoek thai tih?