Job 24
1 Job antwoordde, en sprak Waarom zijn er door den Almachtige dan geen tijden bepaald, En aanschouwen zij, die Hem kennen, zijn dagen niet?
Nahigeno Hanavenentake Anumzamo'a keagama refko hukna huhampri onte'nesniane? Ana hu'nege'za Agri'ma amage'manentaza vahe'mo'za ana knama kesagura amnefina avega ante'za mani'nazageno amne zanknara nehie?
2 Waarom verzetten dan de bozen de grensstenen, En beroven zij kudde en herder?
Kefo avu'ava'zama nehaza vahe'mo'za havige hu'za vahe mopa hanarenakura, kanagi kana eri kasi ogantu'a nente'za, sipisipi afutamina musufase'za zamagra afu kevufi eri havia nehaze.
3 Ze voeren den ezel der wezen weg, En leggen beslag op het rund van de weduwe;
Megusa mofavreramina rezmatga hu'za donki afuzamia nevre'za, nofi'ma hu'nazana vahe'mo'za eme neramita erisaze nehu'za, kento a'nemokizmi bulimakao afura avre'za nevaze.
4 De berooiden worden van de weg gedrongen, De armen in het land moeten zich allen verbergen;
Ana nehu'za zamunte omane vahera kama nevazafintira amanefi zamaretufe netraze. Ana hazage'za zamunte omne ana vahe'mokizmi zamagoro hu'za ome fra'nekize.
5 Als wilde ezels in de woestijn Trekken ze uit, om te zwoegen. Ze zoeken tot de avond naar buit, Maar geen brood voor hun kinderen!
Ka'ma kokampi afi donki afu'mo hiaza hu'za, zamunte omane vahe'mo'za makazupa ne'zankura hakevava nehu'za, mofavre'zamimofoma zamisaza ne'zanku'enena nehakaze.
6 Ze roven des nachts de oogst van het veld, En zoeken de wijngaard der rijken af.
Vahe hozafinti ne'zana ome nehamre'za, havi avu'ava'ma nehaza vahe'mokizmi waini hozafinti waini raga neragi'za, mago'ama atre'nazama'a ome tagi vagare'naze.
7 Naakt overnachten zij, zonder kleed, En zonder dekking tegen de kou;
Hagi zamavufagarera kukena omnege'za zasiku nehu'za kenagera mase'za vano nehu'za, mago'zana erigonofize.
8 Ze worden nat door de stortvloed der bergen, Drukken zich tegen de rotsen, omdat de schuilplaats ontbreekt
Agonaregati'ma runo eanko'mo eme zamahe nefarige'za, noma manisaza zanku huge'za havegampi mani'za vano nehaze.
9 Ze rukken den wees van de moederborst af En nemen den zuigeling der armen tot pand.
Kento a'nemokizmi zamasumpinti megusa mofavre nagara, eme zamavaresga hu'za nevu'za, nofi'ma hu'nazana ome paneseta ete ome zamavareta eho nehaze.
10 Naakt lopen ze rond, ongekleed, Zelf hongerig, moeten ze schoven torsen;
Hagi zamunte omne kukena zamavatera omnenege'za zamavapako vano nehu'za, vu'za hozafintira vahe ne'zana ome hamare'za eri nezamizanagi, zamagra'a zamagaku nehaze.
11 Ze persen de olie tussen twee stenen, Treden de perskuip, maar lijden dorst.
Zamagra olivimofo raga'ane, wainimofo raga'a regatiti hu'za tima'a e'nerizanagi, magore hu'za tima'a ne'za onkazageno zmanankemo'a tusiza huno hagage nehie.
12 Uit de stad stijgt het kermen der stervenden op, En roept de ziel der gewonden om hulp; Maar God luistert niet naar hun smeken, Hùn schenkt Hij geen aandacht!
Frinaku'ma karagi'ma neraza vahe'mokizmi zamageru'mo ran kumapintira ome ra hu'ne. Ana nehazage'za zamahe kuzafa'ma ante'naza vahe'mo'za zamazama hanaza vaheku zavira netaze. Hianagi Anumzamo'a zavi'ma netazazana antahizamino rukrahera huno nozamage.
13 En schuwen het licht; Ze kennen zijn wegen niet, En blijven niet op zijn paden.
Kefo zamavu zamava'ma nehaza vahe'mo'za masazamofona ha'renente'za, masazamofo kante'ma vu'zankura zamavesra nehige'za afete nemanize.
14 Eer het licht wordt, maakt zich de moordenaar op, Om armen en berooiden te doden; En terwijl het nog nacht is, Sluipt hij rond als een dief.
Nanterama zahufama masama osu'negeno'a, vahe'ma zamahe fri vahe'mo'za oti'za vu'za zamunte omne vahe'ene keonke zanku'ma atupa'ma nehaza vahera ome zamahe nefri'za, musufa vahekna hu'za kenagera vano nehu'za ke'onke'zana musufa nesaze.
15 Het oog van den overspeler maakt van de schemering gebruik; Hij denkt: Geen oog, dat mij ziet; Hij slaat zich een sluier voor het gezicht,
Vere a'nanema zamazeri savari'ma nehaza vahe'mo'za avega ante'nazageno, zagemo'a tami nefarege'za amanage nehaze. Tavugosarera refite'nesnunke'za vahe'mo'za oragegahaze nehu'za, tavaravereti zamavugosarera ana'nekize.
16 En breekt in het donker de huizen in. Maar zij sluiten zich op overdag, En willen van het daglicht niet weten;
Kumazafa vahe'mo'za kenage vano nehu'za, vahe'mokizmi nona anafe hu'za kumazafa nesaze. Ana nehu'za ferura zamavu nemase'za, masama hiama'a ke'za antahi'za nosaze.
17 Voor hen allen is de morgen als de schaduw des doods, Zodra het licht wordt, overvalt hen de doodschrik!
Kenage'ma hanima kintrakoma hiana e'i zamagritera nantera nese. Ana nehige'za kenage'ma amanovazi'zama fore'ma huno vahe'ma zamazeri koro'ma nehia zana ke'za antahi'za hu'nazanki'za korora nosaze.
18 Die anderen vluchten weg voor de dag Zijn erfdeel ligt vervloekt in het land, Geen druiventreder trekt naar zijn wijnberg;
Hianagi timofo agremo'ma ame huno vagareaza hu'za fanane nehaze. Maka zama zamagrama ante'naza zamo'a kazusifi mesnige'za, zamagra'a ante'naza waini hozafinagi novaze.
19 Zoals droogte en hitte het sneeuwwater slurpen, Zo slurpt de onderwereld den zondaar op. (Sheol h7585)
Zagemo'ma aisima te ze'zema higeno kekokako'ma hu'nea mopafima ufreankna hu'za kumi'ma nehaza vahera fri vahe kuma'mo zamazeri nakrinige'za frigahaze. (Sheol h7585)
20 Door de moederschoot wordt hij vergeten, De wormen smullen van hem; Zijn naam wordt niet langer herdacht, Zijn ongerechtigheid geknakt als een boom.
Ana hina kasema zamante'naza vahera anta'zmimo'za antahi ozamigahaze. Ana nehanageno zamavufagamo'a haganentake hanige'za kanintamimo'za nenesage'za, vahe'mo'za mago'enena antahi ozamigahaze. Kumi'ma nehaza vahe'mo'za zahoko tuno zafa eri hantagiankna hu'za tami'za masegahaze.
21 Hij mishandelt de onvruchtbare, haar die niet baart, En behandelt de weduwe niet goed:
Kumi'ma nehaza vahe'mo'za mofavrema kase onte'naza naravo a'nea rezmatga hu'za keonke'zazmia eneri'za, kento a'nenenema zamazama hu'zankura zamavesra nehaze.
22 Maar Hij, die tyrannen verplettert, Zal het wreken door zijn kracht!
Hianagi zago vahe'ma mani'za vahe'mo'za ra zamagima e'neri'za vahera Anumzamo'a Agra'a hankave'areti zamazeri netre. Ana vahe'mo'za maka zampina knare hu'za vugahazanagi, henka'a ome haviza hugahaze.
23 Hij is van zijn leven niet zeker, Gebroken de steun, waarop hij zich stut, En op zijn wegen ellende:
Anumzamo'a zamatrenigeno mago zamo'a hazenkea ozamisnige'za, knare hu'za manigahaze. Hianagi Anumzamo'a maka'zama hazazampina avua anteno nezamage.
24 Een korte tijd rijst hij omhoog, dan is hij niet meer. Hij verdort als een kwijnende plant, Verlept als de top van een aar!
Hagi zamagra atupa knafi ra zamagia eri'za mani so'e hute'za, ruga'a vahe'ma fri'za nevazaza hu'za frigahaze. Ana hugahazankino witi ragamo'ma afu re'nege'zama kazinteti rukafari zankna hu'za frigahaze.
25 Is het niet waar, wie overtuigt mij van leugen, En wie ontzenuwt mijn betoog?
Nagrama havigema nehanugeno'a, iza nagrikura huno havige nehane hunora nazeri kori'sigeno, nagri nanekemo'a amne zanknara hugahie?
