Job 24
1 Job antwoordde, en sprak Waarom zijn er door den Almachtige dan geen tijden bepaald, En aanschouwen zij, die Hem kennen, zijn dagen niet?
Why are times not stored up by the Ruler of all, and why do those who have knowledge of him not see his days?
2 Waarom verzetten dan de bozen de grensstenen, En beroven zij kudde en herder?
The landmarks are changed by evil men, they violently take away flocks, together with their keepers.
3 Ze voeren den ezel der wezen weg, En leggen beslag op het rund van de weduwe;
They send away the ass of him who has no father, they take the widow's ox for debt.
4 De berooiden worden van de weg gedrongen, De armen in het land moeten zich allen verbergen;
The crushed are turned out of the way; all the poor of the earth go into a secret place together.
5 Als wilde ezels in de woestijn Trekken ze uit, om te zwoegen. Ze zoeken tot de avond naar buit, Maar geen brood voor hun kinderen!
Like asses in the waste land they go out to their work, looking for food with care; from the waste land they get bread for their children.
6 Ze roven des nachts de oogst van het veld, En zoeken de wijngaard der rijken af.
They get mixed grain from the field, and they take away the late fruit from the vines of those who have wealth.
7 Naakt overnachten zij, zonder kleed, En zonder dekking tegen de kou;
They take their rest at night without clothing, and have no cover in the cold.
8 Ze worden nat door de stortvloed der bergen, Drukken zich tegen de rotsen, omdat de schuilplaats ontbreekt
They are wet with the rain of the mountains, and get into the cracks of the rock for cover.
9 Ze rukken den wees van de moederborst af En nemen den zuigeling der armen tot pand.
The child without a father is forced from its mother's breast, and they take the young children of the poor for debt.
10 Naakt lopen ze rond, ongekleed, Zelf hongerig, moeten ze schoven torsen;
Others go about without clothing, and though they have no food, they get in the grain from the fields.
11 Ze persen de olie tussen twee stenen, Treden de perskuip, maar lijden dorst.
Between the lines of olive-trees they make oil; though they have no drink, they are crushing out the grapes.
12 Uit de stad stijgt het kermen der stervenden op, En roept de ziel der gewonden om hulp; Maar God luistert niet naar hun smeken, Hùn schenkt Hij geen aandacht!
From the town come sounds of pain from those who are near death, and the soul of the wounded is crying out for help; but God does not take note of their prayer.
13 En schuwen het licht; Ze kennen zijn wegen niet, En blijven niet op zijn paden.
Then there are those who are haters of the light, who have no knowledge of its ways, and do not go in them.
14 Eer het licht wordt, maakt zich de moordenaar op, Om armen en berooiden te doden; En terwijl het nog nacht is, Sluipt hij rond als een dief.
He who is purposing death gets up before day, so that he may put to death the poor and those in need.
15 Het oog van den overspeler maakt van de schemering gebruik; Hij denkt: Geen oog, dat mij ziet; Hij slaat zich een sluier voor het gezicht,
And the man whose desire is for the wife of another is waiting for the evening, saying, No eye will see me; and he puts a cover on his face. And in the night the thief goes about;
16 En breekt in het donker de huizen in. Maar zij sluiten zich op overdag, En willen van het daglicht niet weten;
In the dark he makes holes in the walls of houses: in the daytime they are shutting themselves up, they have no knowledge of the light.
17 Voor hen allen is de morgen als de schaduw des doods, Zodra het licht wordt, overvalt hen de doodschrik!
For the middle of the night is as morning to them, they are not troubled by the fear of the dark.
18 Die anderen vluchten weg voor de dag Zijn erfdeel ligt vervloekt in het land, Geen druiventreder trekt naar zijn wijnberg;
They go quickly on the face of the waters; their heritage is cursed in the earth; the steps of the crusher of grapes are not turned to their vine-garden.
19 Zoals droogte en hitte het sneeuwwater slurpen, Zo slurpt de onderwereld den zondaar op. (Sheol h7585)
Snow waters become dry with the heat: so do sinners go down into the underworld. (Sheol h7585)
20 Door de moederschoot wordt hij vergeten, De wormen smullen van hem; Zijn naam wordt niet langer herdacht, Zijn ongerechtigheid geknakt als een boom.
The public place of his town has no more knowledge of him, and his name has gone from the memory of men: he is rooted up like a dead tree.
21 Hij mishandelt de onvruchtbare, haar die niet baart, En behandelt de weduwe niet goed:
He is not kind to the widow, and he has no pity for her child.
22 Maar Hij, die tyrannen verplettert, Zal het wreken door zijn kracht!
But God by his power gives long life to the strong; he gets up again, though he has no hope of life.
23 Hij is van zijn leven niet zeker, Gebroken de steun, waarop hij zich stut, En op zijn wegen ellende:
He takes away his fear of danger and gives him support; and his eyes are on his ways.
24 Een korte tijd rijst hij omhoog, dan is hij niet meer. Hij verdort als een kwijnende plant, Verlept als de top van een aar!
For a short time they are lifted up; then they are gone; they are made low, they are pulled off like fruit, and like the heads of grain they are cut off.
25 Is het niet waar, wie overtuigt mij van leugen, En wie ontzenuwt mijn betoog?
And if it is not so, now, who will make it clear that my words are false, and that what I say is of no value?
