Job 23
1 Job antwoordde, en sprak:
Alò, Job te reponn:
2 Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!
Menm jodi a, plent mwen yo se rebelyon. Men Li rete lou malgre tout plent mwen yo.
3 Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!
O ke m ta kab konnen kibò mwen ta kab twouve Li, pou m ta kab pwoche chèz Li a!
4 Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;
Mwen ta prezante ka m nan devan L, e plen bouch mwen ak diskou yo.
5 Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.
Mwen ta vin aprann pawòl ke Li ta reponn yo e apèsi sa Li ta di m.
6 Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!
Èske Li ta sèvi gran fòs Li pou goumen ak mwen? Non, anverite, Li ta koute mwen.
7 Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!
La, moun ladwati yo ta rezone avè L; epi mwen ta delivre jis pou tout tan de Jij mwen an.
8 Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;
Men gade, mwen fè avan, men Li pa la, e mwen fè bak, men mwen pa kab twouve Li.
9 Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.
Lè L aji agoch, mwen pa kab wè Li. Li vire adwat, mwen pa wè L.
10 Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:
Men Li konnen chemen ke m pran an. Li fè m pase a leprèv, e mwen va sòti tankou lo.
11 Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!
Pye m te kenbe fèm a pa Li. Mwen te kenbe chemen Li an, e mwen pa t vire akote.
12 Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:
Mwen pa t kite kòmand a lèv Li yo. Mwen te kenbe pawòl a bouch Li kon pi presye pase manje ki fè m gen fòs la.
13 Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!
Men pa gen lòt tankou Li; se kilès ki kab kanpe kont Li? Sa ke nanm Li pito, se sa ke Li fè.
14 Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:
Paske li acheve sa ki deziye pou mwen an. Se anpil dekrè konsa ki rete avè L.
15 En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.
Pou sa, mwen deranje nèt nan prezans Li. Lè m kalkile, Li fè m pè anpil.
16 Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;
Se Bondye ki fè kè m sote. Se Toupwisan an ki deranje m konsa.
17 Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!
Akoz mwen pat koupe retire nèt avan fenwà a, ni Li pat kouvri gwo tenèb la devan figi m.
