Job 23
1 Job antwoordde, en sprak:
Alors Job répondit,
2 Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!
« Aujourd'hui encore, ma plainte est rebelle. Sa main est lourde malgré mes gémissements.
3 Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!
Oh, si je savais où je peux le trouver! Pour que je puisse venir jusqu'à son siège!
4 Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;
Je mettrais ma cause en ordre devant lui, et remplir ma bouche d'arguments.
5 Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.
Je saurais les mots qu'il me répondrait, et comprendre ce qu'il me disait.
6 Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!
Me disputerait-il dans la grandeur de sa puissance? Non, mais il m'écouterait.
7 Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!
Là, les hommes droits pourraient le raisonner, afin que je sois délivré pour toujours de mon juge.
8 Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;
« Si je vais à l'est, il n'y est pas. Si je vais à l'ouest, je ne peux pas le trouver.
9 Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.
Il travaille au nord, mais je ne peux pas le voir. Il se tourne vers le sud, mais je ne peux pas l'apercevoir.
10 Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:
Mais il connaît le chemin que je prends. Quand il m'aura éprouvé, j'en ressortirai comme de l'or.
11 Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!
Mon pied s'est attaché à ses pas. J'ai gardé sa voie, je ne me suis pas détourné.
12 Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:
Je ne me suis pas détourné du commandement de ses lèvres. J'ai gardé les mots de sa bouche plus que ma nourriture nécessaire.
13 Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!
Mais il est seul, et qui peut s'opposer à lui? Ce que son âme désire, il le fait aussi.
14 Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:
Car il accomplit ce qui m'est destiné. Beaucoup de choses de ce genre sont avec lui.
15 En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.
C'est pourquoi je suis terrifié en sa présence. Quand je réfléchis, j'ai peur de lui.
16 Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;
Car Dieu a fait défaillir mon cœur. Le Tout-Puissant m'a terrifié.
17 Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!
Parce que je n'ai pas été retranché avant les ténèbres, il n'a pas non plus recouvert l'épaisse obscurité de mon visage.
