Job 22
1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
Ipapo Erifazi muTemani akapindura akati:
2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
“Ko, munhu angabatsira Mwari here? Kunyange munhu akachenjera angamubatsira here?
3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
Wamasimba Ose angawana mufaro weiko dai iwe wakarurama? Aibatsirwa neiko dai nzira dzako dzaiva dzakarurama?
4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
“Imhaka yokumunamata kwako here zvaanokutsiura uyewo achikupa mhosva?
5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
Zvakaipa zvako hazvina kukura here? Handiti zvivi zvako hazviperi?
6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
Wakakumbira rubatso kuhama dzako pasina; wakatorera vanhu nguo dzavo, uchivasiya vasina kupfeka.
7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
Wakanyima mvura vakaneta uye wakanyima vane nzara zvokudya,
8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
kunyange wakanga uri munhu ane simba, ane minda yake, uri munhu anokudzwa, agere pairi.
9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
Wakadzinga chirikadzi dzisina chinhu uye wakavhuna simba renherera.
10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
Ndokusaka misungo yakakukomberedza, ndokusaka njodzi ichikuvhundutsa,
11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
ndokusaka kuine rima usingakwanisi kuona, uye mafashamu emvura achikufukidza.
12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
“Ko, Mwari haazi kumusoro kwokudenga here? Tarira kukwirira kwakaita nyeredzi dzokumusoro-soro!
13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
Asi imi munoti, ‘Mwari anoziveiko? Ko, anotonga murima rakadai here?
14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
Makore matema anomufukidza, saka haationi paanofamba-famba padenderedzwa ramatenga.’
15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
Ko, iwe ucharambira munzira yakare iya yakatsikwa navanhu vakaipa here?
16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
Ivo vakabvutwa nguva yavo isati yasvika, hwaro hwavo hwakakukurwa namafashamu.
17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
Vakati kuna Mwari, ‘Tisiyei takadaro! Wamasimba Ose angaiteiko kwatiri?’
18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
Sezvo ari iye akazadza dzimba dzavo nezvinhu zvakanaka, ndinomira kure namano avakaipa.
19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
“Vakarurama vanoona kuparadzwa kwavo vagofara, vasina mhaka vanovaseka vachiti,
20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
‘Zvirokwazvo vadzivisi vedu vaparadzwa, uye moto unopedza pfuma yavo.’
21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
“Zviise pasi paMwari ugova norugare naye, nenzira iyi kubudirira kuchasvika kwauri.
22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
Gamuchira kurayira kunobva mumuromo make uye uchengete mashoko ake mumwoyo.
23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
Kana ukadzokera kuna Wamasimba Ose, uchadzoredzerwa: Kana ukabvisa zvakaipa uchizviisa kure netende rako,
24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
uye ukaisa goridhe rako paguruva, iro goridhe rako rokuOfiri kumatombo okunzizi,
25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
ipapo Wamasimba Ose achava goridhe rako, iyo sirivha yako yakanyatsosanangurwa.
26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
Zvirokwazvo ipapo uchawana mufaro muna Wamasimba Ose, uye uchasimudzira chiso chako kuna Mwari.
27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
Uchanyengetera kwaari, uye achakunzwa, uye iwe uchazadzisa zvawakapika.
28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
Zvaunotaura sechirevo zvichaitika, uye chiedza chichavhenekera panzira dzako.
29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
Vanhu pavanodzikiswa iwe ukati, ‘Vasimudzei!’ ipapo vakaderedzwa vachaponeswa.
30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
Achadzikinura kunyange uyo ane mhosva, acharwirwa kubudikidza nokuchena kwamaoko ako.”
