< Job 22 >
1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
