Job 22
1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
Ano ra ko Eripata Temani; i mea ia,
2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
E whai pai ano ranei te Atua i te tangata? He pono e whai pai te tangata i a ia ano ki te mea he ngakau mohio tona.
3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
He oranga ngakau ranei ki te Kaha Rawa tou tika? Hei taonga ranei ki a ia, ki te meinga e koe ou ara kia tino tika?
4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
He wehi ranei nou i a ia i whakahe ai ia i a koe, i whakawa ai i a koe?
5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
He teka ianei he nui tou he? Kahore hoki he pito whakamutunga o ou kino.
6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
I tangohia noatia hoki e koe nga mea a tou teina hei taunaha, huia ana e koe nga kakahu o te hunga e noho tahanga ana.
7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
Kihai i whakainumia e koe ki te wai te hunga ngenge; kaiponuhia ana e koe he taro ki te hunga e matekai ana.
8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
Ko te tangata marohirohi, i a ia te whenua; ko te tangata honore, noho ana ia i reira.
9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
Ko nga pouaru, unga rawakoretia atu ana e koe, whatiwhatiia ana nga ringa o nga pani.
10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
Na reira karapotia putia ana koe e nga mahanga, raruraru ana koe i te wehi pa whakarere;
11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
I te pouri ranei, e kore ai koe e kite; a nui atu te wai e taupoki na i a koe.
12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
He teka ianei kei te wahi tiketike o te rangi te Atua? Tirohia atu ano hoki a runga o nga whetu, to ratou teitei!
13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
A e mea na koe, He aha ta te Atua e mohio ai? E puta mai ranei tana whakawa i roto i te kapua pouri?
14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
Ko tona wahi ngaro ko nga kapua matotoru, te kite ia; kei te taiawhio ano ia i nga rangi.
15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
Ka mau tonu ranei koe ki te ara o mua, i haerea ra e nga tangata kikino?
16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
I kapohia atu nei i te mea kahore ano i rite o ratou ra; tahoroa ana to ratou turanga ano he awa:
17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
I mea nei ki te Atua, Mawehe atu i a matou; a, He aha e taea e te Kaha Rawa mo matou?
18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
Heoi i whakakiia e ia o ratou whare ki nga mea papai: ko te whakaaro ia o te hunga kino e matara atu ana i ahau.
19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
E kite ana te hunga tika, a koa ana: kataina iho ratou e te hunga harakore:
20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
Me te ki, He pono kua haukotia te hunga i tahuri mai ki a tatou, pau ake i te ahi te toenga o ratou.
21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
Waiho ia hei hoa mou, katahi koe ka ata noho; ma reira ka tae mai ai te pai ki a koe.
22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
Tahuri mai ra ki te ture a tona mangai, rongoatia hoki ana kupu ki roto ki tou ngakau.
23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
Ki te hoki koe ki te Kaha Rawa, tera koe e hanga; ki te nekehia atu e koe te kino kia mamao i ou teneti.
24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
A ka whakapuranga koe i tau taonga ki te puehu, te koura o Opira ki waenga i nga kohatu o nga awa;
25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
A ko te Kaha Rawa hei taonga mou, hei hiriwa utu nui ki a koe.
26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
Ko reira hoki koe ahuareka ai ki te Kaha Rawa, a ka ara ake tou mata ki te Atua.
27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
Ka inoi ano koe ki a ia, a ka whakarongo mai ia ki a koe; ka whakamana ano e koe au kupu taurangi.
28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
Ka whakatakotoria hoki e koe he tikanga, a ka whakapumautia ki a koe; ka whiti ano te marama ki runga ki ou ara.
29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
Ki te maka koe e ratou ki raro, ka ki koe, Tenei ano he whakaarahanga ake; ka whakaorangia ano e ia te ngakau whakaiti.
30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
Ka whakaorangia e ia te tangata ahakoa ehara i te harakore: ae ra, ka whakaorangia ia e te ma o ou ringa.
