Job 21
1 Job antwoordde, en sprak:
Awo Yobu n’addamu n’ayogera nti,
2 Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
“Muwulirize n’obwegendereza ebigambo byange, era kino kibazzeemu amaanyi.
3 Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
Mungumiikirizeeko nga njogera, oluvannyuma museke.
4 Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
“Okwemulugunya kwange nkw’olekezza muntu? Lwaki okugumiikiriza tekunzigwako?
5 Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
Muntunuulire mwewuunye, mujja kukwata ne ku mumwa.
6 Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
Bwe ndowooza ku kino, nfuna entiisa; omubiri gwange ne gukankana.
7 "Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
Lwaki abakozi b’ebibi bawangaala, ne bakaddiwa ne beeyongera n’amaanyi?
8 Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
Balaba abaana baabwe bwe banywezebbwa, ezzadde lyabwe nga balaba.
9 Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
Amaka gaabwe gaba n’emirembe nga temuli kutya; omuggo gwa Katonda tegubabeerako.
10 Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
Ennume zaabwe teziremererwa, ente zaabwe enkazi zizaala awatali kusowola mwana gwazo.
11 Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
Abaana baabwe bagendera wamu nga kisibo; obuto ne bubeera mu kuzina.
12 Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
Bayimbira ku bitaasa n’ennanga, ne basanyukira eddoboozi ly’omulere.
Emyaka gyabwe gyonna babeera bulungi, mangwago ne bakka mu ntaana. (Sheol h7585)
14 Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
Kyokka bagamba Katonda nti, ‘Tulekere emirembe gyaffe! Tetwegomba kumanya makubo go.
15 Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
Ayinzabyonna ye ani tulyoke tumuweereze? Kiki kye tuganyulwa bwe tumusaba?’
16 Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
Naye obugagga bwabwe tebuli mu mikono gyabwe, noolwekyo amagezi g’abakozi b’ebibi ganneewunyisa.
17 Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
“Ettaala y’abakozi b’ebibi yo, ezikira emirundi emeka? Ennaku ebajjira emirundi emeka? Katonda abatuusaako obulumi, ng’abasunguwalidde.
18 Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
Bali ng’ebisasiro ebitwaalibwa empewo; ng’ebisusunku embuyaga bye zitwala.
19 Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
Katonda abonereza abaana olw’ekibi kya bakitaabwe. Asasule omuntu yennyini oyo alyoke ategeere!
20 Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
Leka amaaso ge ye yennyini galabe okuzikirira; leka anywe ku kiruyi kya Ayinzabyonna.
21 Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
Kubanga aba afaayo ki ku maka g’aba alese, nga emyezi gye egyamutegekerwa giweddeko?
22 Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
“Eriyo ayinza okuyigiriza Katonda amagezi, kubanga asalira omusango n’abo abasinga okuba aba waggulu?
23 En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
Omusajja omu afiira w’abeerera ow’amaanyi, nga munywevu ddala ali mu mirembe gye,
24 Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
omubiri gwe nga guliisiddwa bulungi, amagumba ge nga gajjudde obusomyo.
25 De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
Omusajja omulala n’afa ng’alina obulumi ku mutima, nga teyafuna kintu kyonna kirungi.
26 Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
Ne beebaka kye kimu mu ttaka, envunyu ne zibabikka bombi.
27 Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
“Mmanyi bulungi ddala kye mulowooza, enkwe ze mwagala okunsalira.
28 Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
Mugamba nti, ‘Kaakano eruwa ennyumba y’omusajja ow’amaanyi, eweema abasajja abakozi b’ebibi mwe baabeeranga?’
29 Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
Temwebuuzanga ku abo abatambula eŋŋendo? Temukkiriza bye babagamba,
30 "De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
nti omusajja omukozi w’ebibi awona ku lunaku olw’emitawaana, era awona ku lunaku olw’ekiruyi?
31 Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
Ani avumirira ebikolwa bye maaso ku maaso, ani amusasula ebyo by’akoze?
32 Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
Atwalibwa ku ntaana, era amalaalo ge gakuumibwa.
33 Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
Ettaka eriri mu lusenyi limuwoomera, abantu bonna bamugoberera, n’abalala abatamanyiddwa muwendo ne bamukulembera.
34 Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
“Kaakano musobola mutya okuŋŋumya n’ebitaliimu? Tewali kisigaddeyo ku bye mwanzizeemu wabula obulimba!”
