Job 21
1 Job antwoordde, en sprak:
“Konsa, Job te reponn:
2 Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
Koute pawòl mwen byen pre; kite sa sèvi tankou chemen pou konsole.
3 Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
Pran pasyans pou m kab pale, epi tann lè m fini pou ou kab giyonnen m.
4 Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
Pou mwen, èske plent mwen an se anvè yon nonm? Epi poukisa mwen pa ta dwe manke pasyans?
5 Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
Gade mwen! Vin etone! Kouvri bouch ou ak men ou!
6 Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
Lè m sonje, mwen twouble. Chè m vin ranpli ak laperèz.
7 "Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
“Poukisa mechan yo viv toujou, vin vye e vin pwisan nèt?
8 Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
Desandan yo vin etabli pou yo ka wè yo, ak pitit pa yo devan zye yo.
9 Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
Lakay yo pwoteje kont laperèz, e baton Bondye pa janm rive sou yo.
10 Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
Towo yo toujou kouple san manke. Vach yo fè pitit e pa fè foskouch.
11 Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
Yo mete pitit yo deyò tankou yon bann. Yo flannen e danse toupatou.
12 Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
Yo chante ak tanbouren avèk ap, e rejwi ak son flit la.
Yo pase jou yo nan byen reyisi. Epi konsa yo desann nan Sejou Lanmò Yo. (Sheol h7585)
14 Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
Yo di Bondye: ‘Kite nou!’ Nou pa menm vle konnen chemen Ou yo.
15 Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
‘Se kilès Toupwisan an ye pou nou ta sèvi Li, e ki rekonpans nou ta twouve si nou ta priye anvè Li?’
16 Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
Gade byen, bonè pa yo pa rete nan men yo; konsèy a mechan yo lwen mwen.
17 Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
“Èske se souvan ke lanp a mechan yo etenn? Èske malè konn vin tonbe sou yo? Èske Bondye mezire destriksyon nan lakòlè Li?
18 Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
Èske se tankou pay nan van yo ye vrè, pay ke van pouse ale?
19 Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
Ou di ke ‘Bondye konsève inikite a yon nonm pou fis li yo.’ Kite Bondye rekonpanse li menm pou l konnen sa.
20 Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
Kite pwòp zye pa li wè lè l pouri gate. Kite li bwè lakòlè Bondye.
21 Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
Paske ki konsiderasyon ki genyen pou lakay sila ki swiv li a, lè fòs kantite mwa li yo vin koupe?
22 Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
“Èske gen moun kab bay Bondye konesans? Se Li menm ki jije sila anwo yo.
23 En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
Yon moun mouri ak tout fòs li, byen alèz e kal;
24 Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
Tout bokal li yo plen lèt e tout mwèl zo l li byen mou,
25 De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
Pandan yon lòt mouri ak yon nanm anmè, e pa janm goute nan sa ki bon.
26 Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
Ansanm yo kouche nan pousyè a e vè vin kouvri yo.
27 Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
“Gade byen, mwen konnen sa ou ap panse ak plan nou sèvi pou fè m tò yo.
28 Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
Paske ou ap di: ‘Kote kay a prens lan e kote tant kote mechan an rete a?’
29 Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
Èske nou pa janm mande vwayajè yo? Èske nou pa konnen temwayaj yo bay?
30 "De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
Paske mechan an, li menm, konsève pou gwo jou malè a; Y ap vin parèt nan jou kòlè a.
31 Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
Se kilès ki va fè l repwòch pou zak li yo? E kilès ki va rekonpanse li pou sa l fè?
32 Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
Pandan l ap pote nan tonbo a, y ap veye tonm li.
33 Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
Bòl tè vale a va kouvri l ak tout dousè; anplis, tout moun va swiv dèyè li, menm ak gran fòs san kontwòl yo, yo te ale devan l.
34 Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
Konsa, se kijan pou m ta twouve rekonfò nan konsolasyon an ven nou yo? Paske repons nou yo fèt ak manti.”
