Job 21
1 Job antwoordde, en sprak:
Then Job answered and said,
2 Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
“Listen carefully to my words, and let this be the comfort you offer to me.
3 Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
Put up with me, and I also will speak; after I have spoken, mock on.
4 Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
As for me, is my complaint to a person? Why should I not be impatient?
5 Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
Look at me and be astonished, and lay your hand upon your mouth.
6 Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
When I think about my sufferings, I am terrified, and trembling seizes my body.
7 "Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
Why do wicked people continue to live, become old, and grow mighty in power?
8 Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
Their descendants are established with them in their sight, and their offspring are established before their eyes.
9 Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
Their houses are safe from fear; neither is the rod of God on them.
10 Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
Their bull breeds; it does not fail to do so; their cow gives birth and does not lose her calf prematurely.
11 Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
They send out their little ones like a flock, and their children dance.
12 Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
They sing to the tambourine and harp and rejoice with the music of the flute.
They spend their days in prosperity, and they go down quietly to Sheol. (Sheol h7585)
14 Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
They say to God, 'Depart from us for we do not wish any knowledge of your ways.
15 Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
What is the Almighty, that we should worship him? What advantage would we get if we prayed to him?'
16 Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
See, is not their prosperity in their own hands? I have nothing to do with the advice of wicked people.
17 Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
How often is it that the lamp of wicked people is put out, or that their calamity comes upon them? How often does it happen that God distributes sorrows to them in his anger?
18 Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
How often is it that they become like stubble before the wind or like chaff that the storm carries away?
19 Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
You say, 'God lays up one's guilt for his children to pay.' Let him pay it himself, so that he might know his guilt.
20 Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
Let his eyes see his own destruction, and let him drink of the wrath of the Almighty.
21 Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
For what does he care about his family after him when the number of his months is cut off?
22 Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
Can anyone teach God knowledge since he judges even those who are high?
23 En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
One man dies in his full strength, being completely quiet and at ease.
24 Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
His body is full of milk, and the marrow of his bones is moist.
25 De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
Another man dies in bitterness of soul, one who has never experienced anything good.
26 Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
They lie down alike in the dust; the worms cover them both.
27 Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
See, I know your thoughts, and the ways in which you wish to wrong me.
28 Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
For you say, 'Where now is the house of the prince? Where is the tent in which the wicked man once lived?'
29 Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
Have you never asked traveling people? Do you not know the evidence they can tell,
30 "De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
that the wicked man is kept from the day of calamity, and that he is led away from the day of wrath?
31 Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
Who will condemn the wicked man's way to his face? Who will repay him for what he has done?
32 Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
Yet he will be borne to the grave; men will keep watch over his tomb.
33 Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
The clods of the valley will be sweet to him; all people will follow after him, as there were innumerable people before him.
34 Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
How then do you comfort me with nonsense, since in your answers there is nothing but falsehood?”
