Job 20
1 Daarop nam Sofar van Naäma het woord en sprak:
Então Zophar, o Naamathite, respondeu,
2 Mijn inzicht dwingt mij tot antwoord, Omdat het in mij stormt,
“Portanto, meus pensamentos me respondem, mesmo por causa da minha pressa que está em mim.
3 Nu ik een grievend verwijt moet horen, En domme bluf mij antwoord geeft.
Ouvi a repreensão que me envergonha. O espírito da minha compreensão me responde.
4 Weet ge dan niet, dat van de vroegste tijd af, Sinds de mens op de aarde werd geplaatst,
Don você não sabe isto dos velhos tempos, desde que o homem foi colocado na terra,
5 Het gejuich van den boze slechts korte tijd duurt, De vreugde van den goddeloze een ogenblik?
que o triunfo dos ímpios é curto, a alegria dos ímpios, mas por um momento?
6 Al verheft zijn gestalte zich hemelhoog, En reikt zijn hoofd tot de wolken:
Embora sua altura se eleve até os céus, e sua cabeça alcança as nuvens,
7 Als zijn eigen drek verdwijnt hij voor immer, Die hem zagen, roepen: Waar is hij?
yet ele perecerá para sempre como seu próprio esterco. Aqueles que o viram dirão: “Onde ele está?
8 Spoorloos vervluchtigt hij als een droom, Wordt weggevaagd als een nachtgezicht;
Ele vai voar como um sonho, e não será encontrado. Sim, ele será afugentado como uma visão da noite.
9 Het oog, dat hem zag, bespeurt hem niet langer, De plaats, waar hij woonde, aanschouwt hem niet meer.
O olho que o viu não o verá mais, nem seu lugar o verá mais.
10 Zijn zonen bedelen bij armen, Zijn kinderen geven zijn rijkdom af;
Seus filhos buscarão o favor dos pobres. Suas mãos devolverão sua riqueza.
11 En al is zijn gebeente vol jeugdige kracht, Het legt zich neer bij hem in het graf.
Seus ossos estão cheios de sua juventude, mas a juventude se deitará com ele no pó.
12 Hoe zoet het slechte in zijn mond mag smaken, Hoe hij het onder zijn tong ook verbergt,
“Embora a maldade seja doce em sua boca, embora ele o esconda debaixo da língua,
13 Hoe hij het smekt en niet doorslikt, En het tegen zijn gehemelte houdt:
though ele o poupa, e não o deixa ir, mas mantenha-o ainda dentro de sua boca,
14 Toch verschaalt zijn spijs in zijn ingewanden, Wordt in zijn binnenste adderengif;
yet sua comida em seu intestino está virada. É o veneno da cobra dentro dele.
15 Hij slokt schatten in, maar braakt ze uit, God drijft ze weer uit zijn buik.
Ele engoliu riquezas, e as vomitará novamente. Deus vai expulsá-los de sua barriga.
16 Adderengif moet hij drinken, Een slangentong zal hem doden;
He irá sugar o veneno da cobra. A língua da víbora vai matá-lo.
17 Hij zal geen beken van olie genieten, Geen stromen van honing en boter.
Ele não vai olhar para os rios, os fluxos de mel e manteiga.
18 Zijn winst geeft hij terug, en slokt ze niet door, Verheugt zich niet in de vrucht van zijn handel;
Ele vai restaurar aquilo pelo qual trabalhou e não vai engolir. Ele não se regozijará de acordo com a substância que recebeu.
19 Want hij heeft de armen verdrukt en verlaten, Hun huis geroofd, niet gebouwd.
Pois ele tem oprimido e abandonado os pobres. Ele tirou violentamente uma casa e não vai construí-la.
20 Omdat hij voor zijn buik geen verzadiging vond, Niets aan zijn eetlust ontsnapte,
“Porque ele não conhecia nenhum sossego dentro dele, ele não salvará nada daquilo em que ele se deleita.
21 En niets aan zijn vraatzucht ontging: Daarom houdt zijn voorspoed geen stand!
Não havia mais nada que ele não devorasse, portanto, sua prosperidade não perdurará.
22 Op het toppunt van zijn geluk wordt het hem bang, Wordt hij door al de slagen van rampspoed getroffen;
Na plenitude de sua suficiência, a angústia o ultrapassará. A mão de todos que estão na miséria virá sobre ele.
23 Terwijl hij zijn buik vult, laat God zijn ziedende toorn op hem los, Laat schichten regenen op zijn ingewanden.
Quando ele estiver prestes a encher sua barriga, Deus lançará sobre ele a ferocidade de sua ira. Vai chover sobre ele enquanto ele come.
24 Als hij vlucht voor de ijzeren wapenrusting, Doorboort hem de koperen boog,
He irá fugir da arma de ferro. A seta de bronze o atingirá através dele.
25 Puilt de schicht uit zijn rug, De bliksemende pijl uit zijn gal. Dan overvalt hem de doodschrik,
Ele o tira para fora, e ele sai de seu corpo. Sim, o ponto cintilante sai de seu fígado. Os terrores estão sobre ele.
26 De diepste duisternis houdt hem omvangen; Een vuur verslindt hem, dat niet is ontstoken, Vreet weg wat nog leeft in zijn tent.
Toda a escuridão é depositada para seus tesouros. Um incêndio não planejado o devorará. Ele consumirá o que for deixado em sua tenda.
27 De hemelen openbaren zijn schuld, En de aarde staat tegen hem op;
Os céus revelarão sua iniqüidade. A terra se levantará contra ele.
28 Een stortvloed spoelt zijn woning weg, Een vloedgolf op de dag van zijn toorn!
O aumento de sua casa irá partir. Eles se apressarão no dia de sua ira.
29 Dit is het lot van den boze, door God hem bedeeld, Het erfdeel, dat de Godheid hem toewijst!
Esta é a porção de um homem perverso de Deus, a herança a ele designada por Deus”.
