Job 20
1 Daarop nam Sofar van Naäma het woord en sprak:
Tsofari, moto ya Naama, azwaki maloba mpe alobaki:
2 Mijn inzicht dwingt mij tot antwoord, Omdat het in mij stormt,
« Makanisi na ngai ezali kotinda ngai ete nayanola, nakoki kovanda nye te, pamba te motema na ngai ekomi likolo-likolo.
3 Nu ik een grievend verwijt moet horen, En domme bluf mij antwoord geeft.
Nazali koyoka maloba mabe, maloba oyo eyokisi ngai soni! Kasi mayele na ngai elakisi ngai maloba ya kozongisa.
4 Weet ge dan niet, dat van de vroegste tijd af, Sinds de mens op de aarde werd geplaatst,
Solo, oyebi malamu ete wuta kala, wuta tango batia moto na likolo ya mabele,
5 Het gejuich van den boze slechts korte tijd duurt, De vreugde van den goddeloze een ogenblik?
elonga ya bato mabe ezalaka ya tango moke, mpe esengo ya moto oyo azangi boyengebene ewumelaka kaka mwa tango moke.
6 Al verheft zijn gestalte zich hemelhoog, En reikt zijn hoofd tot de wolken:
Ata molayi na ye emati kino likolo mpe moto na ye etuti mapata,
7 Als zijn eigen drek verdwijnt hij voor immer, Die hem zagen, roepen: Waar is hij?
akobebisama libela lokola nyei na ye, mpe bato oyo bakomona ye bakoloba: ‹ Azali wapi? ›
8 Spoorloos vervluchtigt hij als een droom, Wordt weggevaagd als een nachtgezicht;
Abungaka lokola ndoto, mpe bakomona ye lisusu te, alimwaka lokola na ndoto ya butu.
9 Het oog, dat hem zag, bespeurt hem niet langer, De plaats, waar hij woonde, aanschouwt hem niet meer.
Liso oyo ezalaki kotala ye ekomona ye lisusu te, esika oyo azalaki kovanda ekomona ye lisusu te,
10 Zijn zonen bedelen bij armen, Zijn kinderen geven zijn rijkdom af;
bana na ye basengeli kofuta lomande epai ya babola, maboko na ye ekozongisa bozwi oyo abotolaki,
11 En al is zijn gebeente vol jeugdige kracht, Het legt zich neer bij hem in het graf.
mikuwa na ye oyo ezalaki makasi na bolenge ekolala elongo na ye kati na putulu.
12 Hoe zoet het slechte in zijn mond mag smaken, Hoe hij het onder zijn tong ook verbergt,
Soki mabe ezali sukali na monoko na ye mpe abombi yango na se ya lolemo na ye,
13 Hoe hij het smekt en niet doorslikt, En het tegen zijn gehemelte houdt:
soki ameki elengi na yango mpe atiki yango te, soki abombi yango na se ya minu na ye,
14 Toch verschaalt zijn spijs in zijn ingewanden, Wordt in zijn binnenste adderengif;
bilei na ye ekobongwana kati na libumu na ye, ekokoma lokola ngenge ya nyoka kati na ye.
15 Hij slokt schatten in, maar braakt ze uit, God drijft ze weer uit zijn buik.
Amelaki na pamba bozwi ebele, asengeli kosanza yango; Nzambe akofutisa ye yango.
16 Adderengif moet hij drinken, Een slangentong zal hem doden;
Akofiba ngenge ya nyoka, lolemo ya etupa ekoboma ye.
17 Hij zal geen beken van olie genieten, Geen stromen van honing en boter.
Akomona lisusu te mayi mike, miluka, bibale, mayi oyo etiolaka makasi elongo na mafuta ya nzoyi mpe miliki;
18 Zijn winst geeft hij terug, en slokt ze niet door, Verheugt zich niet in de vrucht van zijn handel;
akozongisa bambuma ya mosala na ye mobimba, akomela ata moko te, akotikala kosepela te na litomba oyo azwaki na mombongo na ye.
19 Want hij heeft de armen verdrukt en verlaten, Hun huis geroofd, niet gebouwd.
Pamba te anyokolaki babola mpe atikaki bango lokola bato bazangela, abotolaki ndako ya bato na esika ya kotonga ndako na ye moko.
20 Omdat hij voor zijn buik geen verzadiging vond, Niets aan zijn eetlust ontsnapte,
Solo, lokoso na ye ya kozwa mingi ekosila te, akoki komibikisa te na nzela ya bomengo na ye.
21 En niets aan zijn vraatzucht ontging: Daarom houdt zijn voorspoed geen stand!
Ayebaki te kopekisa lokoso ya libumu na ye, yango wana bomengo na ye mpe ekowumela te.
22 Op het toppunt van zijn geluk wordt het hem bang, Wordt hij door al de slagen van rampspoed getroffen;
Wana azali kati na bomengo, pasi ekokomela ye, kilo nyonso ya pasi ekokweyela ye.
23 Terwijl hij zijn buik vult, laat God zijn ziedende toorn op hem los, Laat schichten regenen op zijn ingewanden.
Wana azali kotondisa libumu na ye, Nzambe akosopela ye kanda makasi na Ye, mpe ekonokela ye lokola bilei.
24 Als hij vlucht voor de ijzeren wapenrusting, Doorboort hem de koperen boog,
Ata akimi liboso ya ebundeli ya ebende, mbanzi ya bronze ekotobola ye;
25 Puilt de schicht uit zijn rug, De bliksemende pijl uit zijn gal. Dan overvalt hem de doodschrik,
soki abimisi songe ya mbanzi yango na libale na ye elongo na makila ya mbuma-mbuma, somo ekoyela ye.
26 De diepste duisternis houdt hem omvangen; Een vuur verslindt hem, dat niet is ontstoken, Vreet weg wat nog leeft in zijn tent.
Molili makasi ezali kozela libula na ye, moto makasi oyo moto apelisi te ekozikisa ye elongo na biloko oyo ekotikala kati na ndako na ye.
27 De hemelen openbaren zijn schuld, En de aarde staat tegen hem op;
Likolo ekobimisa polele mabe na ye, mabele ekotelemela ye;
28 Een stortvloed spoelt zijn woning weg, Een vloedgolf op de dag van zijn toorn!
mayi ekomema ndako na ye mpe biloko nyonso ya ndako na ye, na mokolo ya kanda ya Nzambe.
29 Dit is het lot van den boze, door God hem bedeeld, Het erfdeel, dat de Godheid hem toewijst!
Yango nde lifuti oyo Nzambe abongisi mpo na moto mabe, libula oyo Nzambe alaki ye. »
