Job 20
1 Daarop nam Sofar van Naäma het woord en sprak:
Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
2 Mijn inzicht dwingt mij tot antwoord, Omdat het in mij stormt,
«Düşüncələrimə görə cavab verməyə məcburam, Çünki daxilən narahatam.
3 Nu ik een grievend verwijt moet horen, En domme bluf mij antwoord geeft.
Məni utandıran bir giley eşidirəm, Ruhum dərrakəsi ilə məni cavab verməyə sövq edir.
4 Weet ge dan niet, dat van de vroegste tijd af, Sinds de mens op de aarde werd geplaatst,
Bilirsən ki, əzəldən bəri, İnsanın dünyaya gəlişindən bəri
5 Het gejuich van den boze slechts korte tijd duurt, De vreugde van den goddeloze een ogenblik?
Pislərin qələbə çalması qısa çəkər, Allahsızın sevinci bir an sürər.
6 Al verheft zijn gestalte zich hemelhoog, En reikt zijn hoofd tot de wolken:
Boyu göylərə çatsa da, Başı buludlara dəysə də,
7 Als zijn eigen drek verdwijnt hij voor immer, Die hem zagen, roepen: Waar is hij?
Öz nəcisi kimi əbədilik yox ediləcək, Onu görənlər “O haradadır?” deyəcək.
8 Spoorloos vervluchtigt hij als een droom, Wordt weggevaagd als een nachtgezicht;
Yuxu kimi uçacaq, bir daha tapılmayacaq, Bəli, gecə röyası kimi yox olacaq.
9 Het oog, dat hem zag, bespeurt hem niet langer, De plaats, waar hij woonde, aanschouwt hem niet meer.
Onu görən gözlər bir daha görməyəcək, Yaşadığı yerdə görünməyəcək.
10 Zijn zonen bedelen bij armen, Zijn kinderen geven zijn rijkdom af;
Övladları fəqirlərdən mərhəmət diləyəcək, Sərvətləri əllərindən gedəcək.
11 En al is zijn gebeente vol jeugdige kracht, Het legt zich neer bij hem in het graf.
İnsanın sümükləri gənclik alovu ilə dolar, Amma insanla birlikdə torpaq altında yatacaq.
12 Hoe zoet het slechte in zijn mond mag smaken, Hoe hij het onder zijn tong ook verbergt,
Pislik ağzına şirin gəlsə də, Dilinin altında gizlənsə də,
13 Hoe hij het smekt en niet doorslikt, En het tegen zijn gehemelte houdt:
İnsan pisliyi tutub buraxmasa da, Damağının altında saxlasa da,
14 Toch verschaalt zijn spijs in zijn ingewanden, Wordt in zijn binnenste adderengif;
Yediyi yemək mədəsində qıcqıracaq, Daxilində ilan zəhərinə dönəcək.
15 Hij slokt schatten in, maar braakt ze uit, God drijft ze weer uit zijn buik.
Yediyi sərvətləri qusacaq, Qarnındakıları Allah bayıra çıxaracaq.
16 Adderengif moet hij drinken, Een slangentong zal hem doden;
Başqa yerdə əfi ilan zəhərini əməcək, Gürzənin dişindən öləcək.
17 Hij zal geen beken van olie genieten, Geen stromen van honing en boter.
Axar suların, bal və qaymaq axan dərələrin Səfasını görməyəcək.
18 Zijn winst geeft hij terug, en slokt ze niet door, Verheugt zich niet in de vrucht van zijn handel;
Zəhmətlə qazandığını yeməyib geri qaytaracaq, Ticarətdən qazandığı sərvətdən ləzzət almayacaq.
19 Want hij heeft de armen verdrukt en verlaten, Hun huis geroofd, niet gebouwd.
Çünki fəqirləri əzib üzüqoylu qoymuşdu, Özü tikmədiyi evi zorla almışdı.
20 Omdat hij voor zijn buik geen verzadiging vond, Niets aan zijn eetlust ontsnapte,
Könlü rahatlıq nədir bilməz, Zövq aldığı şeylər onu xilas etməz.
21 En niets aan zijn vraatzucht ontging: Daarom houdt zijn voorspoed geen stand!
Yeməyindən artıq qalmayacaq, Ona görə firavanlığı uzun sürməyəcək.
22 Op het toppunt van zijn geluk wordt het hem bang, Wordt hij door al de slagen van rampspoed getroffen;
Bolluq içində əzaba düşəcək, Fəlakət ona qarşı əl qaldıracaq.
23 Terwijl hij zijn buik vult, laat God zijn ziedende toorn op hem los, Laat schichten regenen op zijn ingewanden.
Qarnını dolduranda Allah şiddətli qəzəbini onun üzərinə göndərəcək, Onun üstünə tökəcək.
24 Als hij vlucht voor de ijzeren wapenrusting, Doorboort hem de koperen boog,
Dəmir silahdan qaça bilsə də, Tunc ox onu dəlib-deşəcək,
25 Puilt de schicht uit zijn rug, De bliksemende pijl uit zijn gal. Dan overvalt hem de doodschrik,
Ox onu dəlib-keçəcək, Onun kürəyindən çıxacaq, Parlaq ucu ödünü dağıdıb tökəcək. Üstünə dəhşət gələcək.
26 De diepste duisternis houdt hem omvangen; Een vuur verslindt hem, dat niet is ontstoken, Vreet weg wat nog leeft in zijn tent.
Xəzinələrinin aqibəti qaranlıq olacaq, Üfürülməmiş od onu yeyib-qurtaracaq, Çadırında qalanları da yandırıb-yaxacaq.
27 De hemelen openbaren zijn schuld, En de aarde staat tegen hem op;
Göylər şər işlərinin üstünü açacaq, Dünya onun əleyhinə qalxacaq.
28 Een stortvloed spoelt zijn woning weg, Een vloedgolf op de dag van zijn toorn!
Allahın qəzəb günündə Azğın sellər sərvətini aparacaq.
29 Dit is het lot van den boze, door God hem bedeeld, Het erfdeel, dat de Godheid hem toewijst!
Pis insan Allahdan belə pay alacaq, Allahın ona verdiyi irs budur».
