Job 19

1 Job antwoordde, en sprak:

Y Job respondió y dijo:

2 Hoe lang nog blijft gij mij krenken, En mij onder woorden verpletteren?

¿Cuánto tiempo harás mi vida amarga, y me quebrantas con palabras?

3 Tien keer beschimpt gij mij reeds, En kwelt gij mij schaamteloos.

Diez veces me has escarnecido; no te da vergüenza de hacerme mal.

4 Zelfs al had ik mij werkelijk misdragen, Dan raakt het wangedrag mij alleen;

Y, en verdad, si he estado en error, el efecto de mi error es solo en mí.

5 Gij mist het recht, een grote mond tegen mij op te zetten, Mijn schande mij te verwijten!

Si se Han engrandecido contra mí, usando mi castigo como un argumento en mi contra,

6 Erkent toch eindelijk, dat God mij kastijdt, En mij in zijn net heeft verstrikt!

Asegúrate de que es Dios quien me hizo mal y me tomó en su red.

7 Zie, ik roep: "Geweld!" maar vind geen verhoring, Ik roep om hulp: mij geschiedt geen recht!

En verdad, hago un clamor contra el hombre violento, pero no hay respuesta: grito pidiendo ayuda, pero nadie toma mi causa.

8 Hij heeft mijn weg versperd: ik kan niet voorbij, En duisternis op mijn paden gelegd;

Mi camino está amurallado por él para que no pueda pasar, ha oscurecido mis caminos.

9 Mijn eer heeft Hij mij ontroofd, De kroon mij van het hoofd gerukt.

Él ha quitado mi gloria de mí, y ha quitado la corona de mi cabeza.

10 Hij heeft mij van alle kant ondermijnd: en daar ga ik heen; Mijn hoop ontworteld als een boom,

Estoy destruido por él por todos lados, y me he ido; Mi esperanza es arrancada como un árbol.

11 Zijn gramschap tegen mij laten woeden, Mij als zijn vijand behandeld.

Su ira arde contra mí, y yo soy para él como uno de sus enemigos.

12 Als één man rukken zijn benden aan, En banen hun weg naar mij heen; Ze legeren zich rond mijn tent, Ze zijn zonder genade!

Sus ejércitos se juntan, hacen su camino alto contra mí y levantan sus tiendas alrededor de la mía.

13 Mijn broeders houden zich verre van mij, Mijn bekenden zijn vreemden voor mij;

Él ha alejado a mis hermanos de mí; Han visto mi destino y se han vuelto extraños para mí.

14 Mijn verwanten verdwenen, Mijn gasten zijn mij vergeten.

Mis relaciones y mis amigos cercanos me han abandonado, y los que viven en mi casa me sacaron de la cabeza.

15 Mijn slavinnen zien mij aan voor een vreemde, Ik ben een onbekende voor haar;

Soy extraño para mis sirvientas, y me parece que son de otro país.

16 Ik roep mijn slaaf: hij geeft mij geen antwoord, Zelfs al smeek ik er om.

Ante mi clamor, mi siervo no me responde y tengo que rogarle.

17 Mijn vrouw walgt van mijn adem, En ik stink voor mijn zonen;

Mi aliento es extraño para mi esposa, y desagradable para la descendencia del cuerpo de mi madre.

18 Zelfs de kinderen minachten mij, En brutaliseren mij, als ik optreed.

Incluso los niños pequeños no me tienen ningún respeto; cuando me levanto me dan la espalda.

19 Al mijn getrouwen verafschuwen mij, Die ik liefhad, keren zich van mij af;

Todos los hombres de mi círculo se alejan de mí; y los que me son queridos se vuelven contra mí.

20 Mijn vlees teert weg in mijn huid Met mijn tanden knaag ik mijn beenderen af.

Mis huesos están unidos a mi piel, y me he salido con la carne entre los dientes.

21 Erbarming, erbarming: gij tenminste, mijn vrienden, Want de hand van God heeft mij geraakt;

¡Ten piedad de mí, ten piedad de mí, mis amigos! porque la mano de Dios está sobre mí.

22 Waarom mij als een hert vervolgen, Nooit verzadigd aan mijn vlees!

¿Por qué eres cruel conmigo, como Dios, porque siempre has dicho mal contra mí?

23 O, werden mijn woorden opgeschreven, Opgetekend in een boek,

¡Si tan solo mis palabras pudieran ser grabadas! ¡Si pudieran ponerse por escrito en un libro!

24 Met een stift van ijzer en lood Voor eeuwig op een rots gegrift:

¡Y con una pluma de hierro y plomo córtate para siempre en la roca!

25 Ik weet, dat mijn Verlosser leeft, En ten leste op de aarde verschijnt;

Pero estoy seguro de que mi redentor está vivo, y que, en el futuro, tomará su lugar en la tierra;

26 Dat ik mij zal oprichten achter mijn huid, En van mijn vlees uit, God zal aanschouwen!

Después de que los gusanos destruyan mi piel, aun en mi propia carne veré a Dios;

27 Ja, ik zal Hem aanschouwen, Mijn ogen zullen Hem zien, maar niet meer als vijand; Mijn nieren smachten in mijn schoot,

A quien veré de mi lado, y no como a nadie extraño. Mi corazón se rompe con el deseo.

28 En wanneer gij dan zegt: Hoe vervolgen we hem, Welk voorwendsel zullen we tegen hem vinden;

Si dicen: ¡Como lo perseguiremos! porque la raíz del pecado está claramente en él.

29 Ducht dan het zwaard voor uzelf, Want dan zal de Gramschap de bozen verdelgen! Om te weten, of er gerechtigheid is!

Teme por la espada, porque la espada es el castigo por tales cosas, para que puedas estar seguro de que hay un juez.