< Job 19 >

1 Job antwoordde, en sprak:
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 Hoe lang nog blijft gij mij krenken, En mij onder woorden verpletteren?
«هەتا کەی گیانم ئازار دەدەن و بە قسە وردم دەکەن؟
3 Tien keer beschimpt gij mij reeds, En kwelt gij mij schaamteloos.
ئەمە دەیەم جارە ڕیسوام دەکەن، بەبێ شەرمی هێرشتان کردە سەرم.
4 Zelfs al had ik mij werkelijk misdragen, Dan raakt het wangedrag mij alleen;
گریمان بە ڕاستی گومڕا بووم، گومڕاییەکەم بەسەر خۆم دەشکێتەوە.
5 Gij mist het recht, een grote mond tegen mij op te zetten, Mijn schande mij te verwijten!
ئەگەر بەڕاستی ئێوە خۆتان لە من بە گەورەتر دادەنێن و شەرمەزارییەکەی من لە دژی خۆم بەکاردەهێنن،
6 Erkent toch eindelijk, dat God mij kastijdt, En mij in zijn net heeft verstrikt!
ئەوا با لەلاتان زانراو بێت، خودا خۆی منی خوار کردووەتەوە و تۆڕەکەی بەدەورمدا ڕاکێشا.
7 Zie, ik roep: "Geweld!" maar vind geen verhoring, Ik roep om hulp: mij geschiedt geen recht!
«هەرچەندە لەبەر ستەم هاوار دەکەم، بەڵام وەڵامم نادرێتەوە، هاوار دەهێنم، بەڵام دادپەروەری نییە.
8 Hij heeft mijn weg versperd: ik kan niet voorbij, En duisternis op mijn paden gelegd;
ڕێی لێ گرتم و ناپەڕمەوە، تاریکی خستووەتە سەر ڕێڕەوم.
9 Mijn eer heeft Hij mij ontroofd, De kroon mij van het hoofd gerukt.
شکۆمەندییەکەمی لێم داماڵی و تاجەکەی سەرمی لێکردەوە.
10 Hij heeft mij van alle kant ondermijnd: en daar ga ik heen; Mijn hoop ontworteld als een boom,
لە هەموو لایەکەوە منی ڕووخاند تاوەکو نەمێنم و هیوای منی وەک دار هەڵکەند.
11 Zijn gramschap tegen mij laten woeden, Mij als zijn vijand behandeld.
تووڕەیی خۆی بەسەرمدا داگیرساند و بە دوژمنی خۆی دانام.
12 Als één man rukken zijn benden aan, En banen hun weg naar mij heen; Ze legeren zich rond mijn tent, Ze zijn zonder genade!
پەلاماردەرەکانی پێکەوە هاتن و سەنگەریان لە دژی من لێدا و لە دەوری چادرەکەم خۆیان دامەزراند.
13 Mijn broeders houden zich verre van mij, Mijn bekenden zijn vreemden voor mij;
«کەسوکاری منی لێم دوورخستەوە و ناسیاوەکانم لێم بوون بە بێگانە.
14 Mijn verwanten verdwenen, Mijn gasten zijn mij vergeten.
خزمەکانم وازیان لێ هێنام و ئەوانەی منیان ناسی لەبیریان کردم.
15 Mijn slavinnen zien mij aan voor een vreemde, Ik ben een onbekende voor haar;
میوان و کارەکەرەکانم وەک بیانی دایاننام، وەک نامۆیەک مامەڵەم لەگەڵ دەکەن.
16 Ik roep mijn slaaf: hij geeft mij geen antwoord, Zelfs al smeek ik er om.
بانگی خزمەتکارەکەی خۆمم کرد بەڵام وەڵامی نەدایەوە، هەرچەندە بە دەمی خۆم لێی پاڕامەوە.
17 Mijn vrouw walgt van mijn adem, En ik stink voor mijn zonen;
بۆنم ناخۆش بووە لەلای ژنەکەم و قێزەونم لەلای جگەرگۆشەکانم.
18 Zelfs de kinderen minachten mij, En brutaliseren mij, als ik optreed.
تەنانەت منداڵانیش سووکایەتییان پێکردم، کە هەستم، باسی من دەکەن.
19 Al mijn getrouwen verafschuwen mij, Die ik liefhad, keren zich van mij af;
هەموو دۆستەکانم ڕقیان لێم بووەوە و ئەوانەی خۆشم دەویستن لە دژم هەڵگەڕانەوە.
20 Mijn vlees teert weg in mijn huid Met mijn tanden knaag ik mijn beenderen af.
ئێسکم بە پێست و گۆشتمەوە نووساوە و بە خۆم و پووکمەوە دەرباز بووم.
21 Erbarming, erbarming: gij tenminste, mijn vrienden, Want de hand van God heeft mij geraakt;
«بەزەییتان پێم بێتەوە، بەزەییتان پێم بێتەوە ئەی هاوڕێیان، چونکە دەستی خودا لێی داوم.
22 Waarom mij als een hert vervolgen, Nooit verzadigd aan mijn vlees!
بۆچی ئێوەش وەک خودا ڕاوم دەنێن؟ لە گۆشتم تێر نابن؟
23 O, werden mijn woorden opgeschreven, Opgetekend in een boek,
«خۆزگە وشەکانم دەنووسرانەوە، خۆزگە لەناو تۆمارێکدا وێنەیان دەکێشرا،
24 Met een stift van ijzer en lood Voor eeuwig op een rots gegrift:
خۆزگە بە پێنووسی ئاسن لەسەر قورقوشم دەنووسران یان بۆ هەتاهەتایە لەسەر بەرد هەڵدەکۆڵران.
25 Ik weet, dat mijn Verlosser leeft, En ten leste op de aarde verschijnt;
بەڵام من زانیم ئەوەی کە دەمکڕێتەوە زیندووە و لە کۆتاییدا لەسەر زەوی ڕاست دەبێتەوە.
26 Dat ik mij zal oprichten achter mijn huid, En van mijn vlees uit, God zal aanschouwen!
پاش ئەوەی ئەم پێستەم لەناودەچێت، هەر لە جەستەی خۆم خودا دەبینم.
27 Ja, ik zal Hem aanschouwen, Mijn ogen zullen Hem zien, maar niet meer als vijand; Mijn nieren smachten in mijn schoot,
ئەوەی من بۆ خۆم دەیبینم و چاوەکانم تەماشا دەکەن، نەک یەکێکی دیکە، لە ناخمەوە تامەزرۆی ئەوەم!
28 En wanneer gij dan zegt: Hoe vervolgen we hem, Welk voorwendsel zullen we tegen hem vinden;
«ئەگەر ئێوە دەڵێن:”چەند ڕاوی دەنێین، چونکە ڕەگی کێشەکە لەلای ئەوە،“
29 Ducht dan het zwaard voor uzelf, Want dan zal de Gramschap de bozen verdelgen! Om te weten, of er gerechtigheid is!
لە خۆتان بترسن لە ڕووی شمشێر، چونکە تووڕەیی سزای شمشێر دەهێنێت، ئیتر دەزانن کە دادوەری هەیە.»

< Job 19 >