Job 19
1 Job antwoordde, en sprak:
A LAILA olelo mai o Ioba, i mai la,
2 Hoe lang nog blijft gij mij krenken, En mij onder woorden verpletteren?
Pehea la ka loihi e hoeha mai ai oukou i kuu uhane, A e haihai mai ia'u ma na olelo?
3 Tien keer beschimpt gij mij reeds, En kwelt gij mij schaamteloos.
Eia ka umi o ka oukou olelo ino mai ia'u; Aole oukou i hilahila, ke hookulikuli oukou ia'u;
4 Zelfs al had ik mij werkelijk misdragen, Dan raakt het wangedrag mij alleen;
Ina he oiaio, he lalau ko'u, Ke waiho nei me au kuu lalau ana.
5 Gij mist het recht, een grote mond tegen mij op te zetten, Mijn schande mij te verwijten!
Ina he oiaio, e hookiekie oukou e ku e ia'u, A e ao mai ia'u i kuu hoinoia:
6 Erkent toch eindelijk, dat God mij kastijdt, En mij in zijn net heeft verstrikt!
E ike oukou ano, ua hookahuli mai ke Akua ia'u, A ua hoopuni mai ia'u i kana upena.
7 Zie, ik roep: "Geweld!" maar vind geen verhoring, Ik roep om hulp: mij geschiedt geen recht!
Aia hoi, ke kahea aku nei au no ka hana ino ia, aole au i hooloheia mai; Ke hea nui aku nei an, aohe hooponopono.
8 Hij heeft mijn weg versperd: ik kan niet voorbij, En duisternis op mijn paden gelegd;
Ua alalai mai ia i ko'u ala, aole au e hiki ke hele aku, A ua kau no ia i ka pouli ma kuu mau alanui.
9 Mijn eer heeft Hij mij ontroofd, De kroon mij van het hoofd gerukt.
Ua hao mai ia ia'u i kuu nani, Ua lawe hoi i ka leialii mai kuu poo aku.
10 Hij heeft mij van alle kant ondermijnd: en daar ga ik heen; Mijn hoop ontworteld als een boom,
Ua luku mai ia ia'u a puni, a ua pau hoi au; A ua uhuki ae ia i kuu manaolana, me he laau la,
11 Zijn gramschap tegen mij laten woeden, Mij als zijn vijand behandeld.
Ua hoaa no ia i kona inaina ia'u, A ua manao no ia'u me kona poe enemi.
12 Als één man rukken zijn benden aan, En banen hun weg naar mij heen; Ze legeren zich rond mijn tent, Ze zijn zonder genade!
Hoakoakoaia kona poe koa, A hoouka ae lakou i ko lakou kuamoo ia'u, A hoomoana lakou a puni ko'u halelewa.
13 Mijn broeders houden zich verre van mij, Mijn bekenden zijn vreemden voor mij;
Ua hoomamao aku ia i ko'u mau hoahanau mai o'u aku la, A o ko'u mau hoalauna, ua hoomaka e lakou ia'u.
14 Mijn verwanten verdwenen, Mijn gasten zijn mij vergeten.
Ua haalele kuu mau hoa pili ia'u, A o kuu poe makamaka, ua hoopoina lakou ia'u.
15 Mijn slavinnen zien mij aan voor een vreemde, Ik ben een onbekende voor haar;
O ka poe e noho ana ma kuu hale, a me na kauwawahine a'u, manao mai lakou ia'u he malihini: He kanaka e no wau i ko lakou mau maka.
16 Ik roep mijn slaaf: hij geeft mij geen antwoord, Zelfs al smeek ik er om.
Kahea aku au i ka'u kauwa, aole ia e o mai; Nonoi aku au ia ia me kuu waha.
17 Mijn vrouw walgt van mijn adem, En ik stink voor mijn zonen;
Ua ano e kuu hanu i ka'u wahine, A me kuu uwe ana i na keiki o kuu kino.
18 Zelfs de kinderen minachten mij, En brutaliseren mij, als ik optreed.
O na keiki liilii, hoowahawaha lakou ia'u; Ku no wau iluna, a olelo ku e mai lakou ia'u.
19 Al mijn getrouwen verafschuwen mij, Die ik liefhad, keren zich van mij af;
O na hoa kuka o'u a pau, ua hoopailua lakou ia'u; A o ka poe a'u i aloha i, ua huli lakou e ku e ia'u.
20 Mijn vlees teert weg in mijn huid Met mijn tanden knaag ik mijn beenderen af.
Ke pili nei kuu iwi i ko'u ili a me ko'u io, A ua pakele au me ka ili o ko'u mau niho.
21 Erbarming, erbarming: gij tenminste, mijn vrienden, Want de hand van God heeft mij geraakt;
E aloha mai ia'u, e aloha mai ia'u, e oukou ko'u poe makamaka; No ka mea, ua hahau mai ka lima o ke Akua ia'u!
22 Waarom mij als een hert vervolgen, Nooit verzadigd aan mijn vlees!
No ko aha la oukou e hahai mai ai ia'u, me he Akua la, Aole hoi oukou i maona i kuu io?
23 O, werden mijn woorden opgeschreven, Opgetekend in een boek,
Ina paha ano e kakauia ka'u mau olelo! Ina e palapalaia lakou iloko o ka buke!
24 Met een stift van ijzer en lood Voor eeuwig op een rots gegrift:
Me ka peni hao a me ke kepau, E kahakaha mau ia lakou iloko o ka pohaku!
25 Ik weet, dat mijn Verlosser leeft, En ten leste op de aarde verschijnt;
No ka mea, ua ike au e ola ana kuu Mea hoola, A i ka wa mahope e ku no ia maluna o ka honua.
26 Dat ik mij zal oprichten achter mijn huid, En van mijn vlees uit, God zal aanschouwen!
A mahope o kuu ili, e hoopau na ilo i keia kino, Aka, ma kuu io e ike aku au i ke Akua.
27 Ja, ik zal Hem aanschouwen, Mijn ogen zullen Hem zien, maar niet meer als vijand; Mijn nieren smachten in mijn schoot,
Oia ka'u e ike aku no'u iho, A e ike ko'u mau maka, aole ko hai; Ua kaniuhu kuu naau iloko o'u.
28 En wanneer gij dan zegt: Hoe vervolgen we hem, Welk voorwendsel zullen we tegen hem vinden;
Aka, e olelo oukou, No ke aha kakou e hoomaau ia ia, No ka mea, ua loaa ko kumu o ka mea iloko o'u?
29 Ducht dan het zwaard voor uzelf, Want dan zal de Gramschap de bozen verdelgen! Om te weten, of er gerechtigheid is!
E makau oukou i ka pahikaua; No ka mea, o ka huhu, oia ka hewa no ka pahikaua, I ike oukou, he hoopai ana no.
