Job 18
1 Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
| ויען בלדד השחי ויאמר |
2 Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;
| עד-אנה תשימון קנצי למלין תבינו ואחר נדבר |
3 Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?
| מדוע נחשבנו כבהמה נטמינו בעיניכם |
4 Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?
| טרף נפשו באפו הלמענך תעזב ארץ ויעתק-צור ממקמו |
5 Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;
| גם אור רשעים ידעך ולא-יגה שביב אשו |
6 Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.
| אור חשך באהלו ונרו עליו ידעך |
7 Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;
| יצרו צעדי אונו ותשליכהו עצתו |
8 Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.
| כי-שלח ברשת ברגליו ועל-שבכה יתהלך |
9 Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.
| יאחז בעקב פח יחזק עליו צמים |
10 Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;
| טמון בארץ חבלו ומלכדתו עלי נתיב |
11 Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.
| סביב בעתהו בלהות והפיצהו לרגליו |
12 Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;
| יהי-רעב אנו ואיד נכון לצלעו |
13 Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.
| יאכל בדי עורו יאכל בדיו בכור מות |
14 Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking
| ינתק מאהלו מבטחו ותצעדהו למלך בלהות |
15 Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.
| תשכון באהלו מבלי-לו יזרה על-נוהו גפרית |
16 Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;
| מתחת שרשיו יבשו וממעל ימל קצירו |
17 Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.
| זכרו-אבד מני-ארץ ולא-שם לו על-פני-חוץ |
18 Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;
| יהדפהו מאור אל-חשך ומתבל ינדהו |
19 Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.
| לא נין לו ולא-נכד בעמו ואין שריד במגוריו |
20 Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:
| על-יומו נשמו אחרנים וקדמנים אחזו שער |
21 Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!
| אך-אלה משכנות עול וזה מקום לא-ידע-אל |
