Job 18
1 Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
Bildad, moun peyi Chwa a, pran lapawòl, li di konsa:
2 Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;
-Jòb monchè, ou pa ka pe bouch ou yon ti kadè? Si ou te fè yon ti sispann, nou ta pale avè ou!
3 Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?
Poukisa ou pran nou pou moun san konprann? Poukisa ou pran nou pou zannimo?
4 Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?
Si ou ankòlè, se pwòp tèt ou ase w'ap fè mal. Atò, poutèt ou, se pou tout moun sou latè te mouri? Se pou Bondye te deplase mòn yo pou fè ou plezi?
5 Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;
Wi, y'ap touye limyè mechan an, flanm dife l' la p'ap klere ankò.
6 Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.
Lanp lakay li ap mouri, limyè lakay li ap tenyen.
7 Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;
Li te konn mache byen enganm, koulye a se ti pa ti pa, l'ap bite. Se plan li t'ap fè yo ki lakòz sa rive l'.
8 Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.
Li pile yon pèlen, pye l' pran ladan l'.
9 Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.
Kòd la mare nan je pye l', l'ap sere l' byen sere.
10 Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;
Yo kache yon chita tann pou li anba tè. Yo moute yon pèlen sou wout li.
11 Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.
Kote l' vire, malè ap tann li. Kote l' pase, yo la dèyè l'.
12 Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;
Grangou nan kò l' fini ak kouraj li. Malè kanpe la bò kote l' ap tann li.
13 Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.
Yon sèl maladi po pete sou tout kò l'. L'ap manje tout janm li ak tout bra li yo. Se tè ki pou geri l'.
14 Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking
Yo rale l' mete deyò anba tant kote li te al kache a. Yo trennen l' devan jeneral Lanmò.
15 Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.
Koulye a, nenpòt moun gen dwa pran kay li a pou yo. Y'ap dezenfèkte l' nèt ak souf.
16 Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;
Anba tè, rasin li yo ap mouri. Anwo tè, branch li yo ap fennen.
17 Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.
p'ap gen pesonn k'ap chonje l' ankò sou latè. Y'ap bliye l' nèt nan tout peyi a.
18 Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;
Y'ap pouse l' soti nan limyè ale nan fènwa. Y'ap depòte l' byen lwen nan peyi san chapo.
19 Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.
Li p'ap kite ni pitit, ni ankenn lòt fanmi nan mitan pèp la. Yo tout ap mouri anvan l'.
20 Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:
Depi solèy leve jouk solèy kouche, tout moun pral sezi wè jan li fini.
21 Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!
Wi, men sa k'ap tann lakou moun k'ap fè mechanste yo, fanmi moun ki pa respekte Bondye yo.
