< Job 18 >
1 Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
Şuahlı Bildad belə cavab verdi:
2 Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;
«Bu sözlər nə vaxt qurtaracaq? Əgər dərrakəli olsanız, danışarıq.
3 Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?
Niyə heyvana bənzəyək? Gözlərinizə axmaq kimi görünək?
4 Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?
Özünü hirsindən didib-dağıdırsan. Sənə görə bu aləmdən vaz keçəkmi? Yoxsa sal qayalar yerindən çıxsın?
5 Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;
Bəli, şər insanın işığı sönəcək, Odu-alovu parlamayacaq.
6 Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.
Çadırında nur qaranlığa dönəcək, Yanındakı çıraq sönəcək.
7 Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;
Addımları gücdən düşəcək, Öz işlətdiyi fənddən yıxılacaq.
8 Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.
Ayaqları onu tələyə aparacaq, Öz ayağı ilə tora düşəcək.
9 Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.
Kəmənd topuğundan tutacaq, Tələ açılıb onu qapacaq.
10 Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;
Torpaq üstə onun üçün gizli kəmənd səriləcək, Yolu üstə onu tələ gözləyəcək.
11 Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.
Dəhşət onu hər tərəfdən bürüyəcək, Hər addımda onu təqib edəcək.
12 Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;
Aclıq taqətini yeyib-qurtaracaq, Yanında fəlakət hazır dayanacaq.
13 Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.
Dərisini azar yeyəcək, Ölümün ilk övladı əzalarını yeyib işini bitirəcək.
14 Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking
Əmin-amanlıq çadırından atılacaq, Dəhşətlər padşahının yanına aparılacaq.
15 Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.
Çadırında ona aid heç nə olmayacaq, Yurduna kükürd yağacaq.
16 Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;
Aşağıda rişələri quruyacaq, Yuxarıda budaqları solacaq.
17 Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.
Onun adı yer üzündə unudulacaq, Məhəllə-küçələrdə adı yaddan çıxacaq.
18 Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;
İşıqdan zülmətə aparılacaq, Dünyadan qovulacaq.
19 Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.
Nə övladı, nə nəvəsi xalqı arasında olmayacaq, Məskənində bir kimsəsi qalmayacaq.
20 Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:
Qərbdəkilər halına heyrətlənəcək, Şərqdəkilər onu görüb dəhşətə gələcək.
21 Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!
Bəli, pislərin həyatının aqibəti budur, Allahı tanımayanların məskəni budur».