< Job 17 >
1 Mijn geest gebroken, mijn dagen geblust, Mij rest slechts het graf!
Mi espíritu está quebrado, mis días han terminado, el sepulcro está listo para mí.
2 Ben ik niet het mikpunt van spot, Verkwijnt niet mijn oog door de bittere verwijten?
En verdad, los que se burlan, están a mi alrededor, y mis ojos continúan viendo su amarga risa.
3 Stel Uzelf bij U tot borg voor mijl; Wie anders zou voor mij handslag geven?
Pon ahora tu fiador; porque no hay otro que ponga su mano en la mía.
4 Want hùn hart hebt Gij voor inzicht gesloten, En daarom steken zij de hand niet uit;
Guardaste sus corazones de la sabiduría; por esta razón no les darás honor.
5 Men beklaagt het lot van zijn vrienden Terwijl de ogen versmachten van de eigen kinderen;
En cuanto al que es falso a su amigo por una recompensa, la luz se cortará de los ojos de sus hijos.
6 Men heeft mij tot spreekwoord gemaakt bij de mensen, Ik ben een, wien men in het aangezicht spuwt!
Me ha hecho vergüenza a los pueblos; y que me escupan en la cara.
7 Mijn oog is dof van verdriet, Mijn leden zijn tot een schaduw vervluchtigd!
Mis ojos se han oscurecido debido a mi dolor, y todo mi cuerpo es como una sombra.
8 De braven ontstellen ervan, De onschuldige is jaloers op den boze:
Los rectos se sorprenden de esto, y el que no ha hecho nada malo se levantará contra él hipócrita.
9 Moet de rechtvaardige toch zijn weg maar bewandelen, Wie rein van handen is, zijn kracht nog verdubbelen?
Todavía los rectos mantendrán su camino, y el que tiene las manos limpias obtiene nuevas fuerzas.
10 En daarom, hoe gij u allen wendt of keert, Een wijze vind ik onder u niet;
Pero regresen, ahora, todos ustedes, vengan; y no hallaré en ustedes a un hombre sabio.
11 Mijn levensdagen zijn voorbij, Mijn plannen, mijn hartewensen vernield!
Mis días han pasado, mis propósitos se han roto, incluso los deseos de mi corazón.
12 Men maakt een dag van de nacht, Van duisternis het morgenlicht!
Están cambiando la noche en día; Dicen: La luz está cerca de la oscuridad.
13 Kan ik nog hopen? Het dodenrijk is mijn huis, In de duisternis heb ik mijn leger gespreid; (Sheol )
Si estoy esperando el sepulcro como mi casa, si he hecho mi cama en la oscuridad; (Sheol )
14 Tot het graf geroepen: Gij zijt mijn vader, Tot de wormen: Gij zijt mijn moeder en zusters!
Si digo al sepulcro: Tú eres mi padre; y al gusano, mi madre y mi hermana;
15 Waar is mijn hoop, Mijn geluk, wie kan het ontdekken:
¿Dónde está mi esperanza? ¿Y quién verá mi deseo?
16 Zullen ze met mij in het dodenrijk dalen, Zinken wij samen neer in het stof? (Sheol )
¿Bajarán conmigo al inframundo? ¿Descansaremos juntos en polvo? (Sheol )