Job 17
1 Mijn geest gebroken, mijn dagen geblust, Mij rest slechts het graf!
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Ben ik niet het mikpunt van spot, Verkwijnt niet mijn oog door de bittere verwijten?
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Stel Uzelf bij U tot borg voor mijl; Wie anders zou voor mij handslag geven?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Want hùn hart hebt Gij voor inzicht gesloten, En daarom steken zij de hand niet uit;
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Men beklaagt het lot van zijn vrienden Terwijl de ogen versmachten van de eigen kinderen;
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Men heeft mij tot spreekwoord gemaakt bij de mensen, Ik ben een, wien men in het aangezicht spuwt!
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Mijn oog is dof van verdriet, Mijn leden zijn tot een schaduw vervluchtigd!
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 De braven ontstellen ervan, De onschuldige is jaloers op den boze:
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Moet de rechtvaardige toch zijn weg maar bewandelen, Wie rein van handen is, zijn kracht nog verdubbelen?
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 En daarom, hoe gij u allen wendt of keert, Een wijze vind ik onder u niet;
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Mijn levensdagen zijn voorbij, Mijn plannen, mijn hartewensen vernield!
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Men maakt een dag van de nacht, Van duisternis het morgenlicht!
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Kan ik nog hopen? Het dodenrijk is mijn huis, In de duisternis heb ik mijn leger gespreid; (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 Tot het graf geroepen: Gij zijt mijn vader, Tot de wormen: Gij zijt mijn moeder en zusters!
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Waar is mijn hoop, Mijn geluk, wie kan het ontdekken:
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
