Job 16
1 Job antwoordde, en sprak:
Eka Ayub nodwoko ni,
2 Zulke beweringen heb ik nu al meer dan genoeg gehoord; Gij zijt allemaal onuitstaanbare troosters!
“Asewinjo weche machal kamago mathoth; un duto un johocho ma chunygi odhier mogik!
3 Komt er dan nooit een eind aan die bluf, Wat prikkelt u toch, om te praten?
Wecheu moywarego biro rumo karangʼo? Koso utuo, momiyo usiko gi mino wach?
4 Ik zou juist eender als gij kunnen spreken, Waart gij in mijn plaats; Mooie woorden tegen u kunnen zeggen, Het hoofd over u kunnen schudden;
Ka dabed ni un ema uwinjo marach kaka awinjoni, to an bende anyalo wuoyo mana kaka uwuoyono; dikoro arogonu gi weche ma ok rum kendo dikoro akinonu wiya.
5 U met de mond kunnen troosten, En met de lippen beklagen.
To dhoga dine ojiwou; kendo hoch mawuok e dhoga dine odwogo chunyu.
6 Als ik spreek, wordt mijn leed er niet door verminderd; Maar wat komt er van mij, als ik zwijg?
“To kata awuo manade, to rem ma an-go medore ameda; to kata ka aweyo wuoyo to bende ok orum.
7 De kwaadwillige zou mij aanstonds weerloos maken En heel zijn bent greep mij aan;
Kuom adier, yaye Nyasaye, isedwoka piny mogik, isetieko joga duto pep.
8 Mijn lasteraar zou tegen mij getuigen, Tegen mij optreden, mij aanklagen;
Isemaka kaka jasiki, mi adhero ma adongʼ choke lilo, kendo mano miyo ji paro ni an jasiki.
9 Zijn toorn verscheurt en bestookt mij, Hij knerst de tanden tegen mij! Mijn tegenstanders zouden mij met hun ogen doorboren,
Nyasaye ok dwara omiyo osegoyo denda gi tuoche magalagala ka en gi mirima kendo kokayona lake, ka wasika to juolona wangʼ-gi ka gisin koda.
10 Hun monden tegen mij opensperren, Smadelijk mij op de wangen slaan, Als één man tegen mij optrekken!
Ji ngʼamo dhogi ka gijara; Githalo lemba ka gisin koda, kendo ginur kuoma giduto ka giriwona.
11 Want God levert mij aan deugnieten over, En werpt mij in de handen der bozen;
Nyasaye osejwangʼa e lwet joma timbegi richo adier Nyasaye osewita e lwet jo-mahundu.
12 Ik leefde in vrede: Hij heeft me gebroken, Bij de nek gegrepen en neergesmakt; Hij heeft mij tot zijn doelwit gemaakt,
Gik moko duto ne dhina maber, to koro osetieka; mi omaka gi ngʼuta kendo otura matindo tindo. Osechoma tir;
13 Zijn pijlen snorren om mij heen; Meedogenloos doorboort Hij mijn nieren, En stort mijn gal over de bodem uit.
kendo aserni mage olwora koni gi koni. Gisechwoya mi iya oo piny e lowo, to eka pod ok okecha.
14 Hij schiet mij de ene bres na de andere, Als een krijgsheld stormt Hij op mij los;
Ohinyo denda kinde ka kinde; kendo omonja ka jalweny ma chunye okethore.
15 Ik heb een rouwkleed over mijn huid genaaid, Mijn hoorn in het stof laten zakken;
“Asetwangʼo pien gugru mi arwako kendo asebuko lela wangʼa gi buru.
16 Mijn gelaat is rood van het wenen, En over mijn wimpers ligt de schaduw des doods.
Ywak osemiyo wangʼa olokore makwar, kendo wangʼa osiko neno mana mudho;
17 Maar omdat er geen geweld aan mijn handen kleeft, Klinkt mijn rein gebed naar omhoog:
to lwetena pok otimo tim mahundu kata dichiel kendo alamo Nyasaye gi chuny maler.
18 Aarde, houd mijn bloed niet bedekt En smoor mijn jammerklacht niet!
“Yaye lowo, kik iyie iyik remba; mad ywak ma aywakgo kik rum!
19 Maar nog leeft mijn Getuige in de hemel, Mijn pleitbezorger in den hoge!
Kata mana sani ngʼat matimo nenda maber ni e polo, ngʼat mabiro chungʼ ka chwaka ni malo.
20 Mijn jammeren dringt door tot God, Mijn oog stort tranen voor zijn aanschijn.
Osiepena jara to pi wangʼa chwer ka akwayo Nyasaye mondo odwok lamona;
21 O, mocht er een scheidsrechter zijn tussen den mens en God, Als tussen den mens en zijn naaste!
okwayo Nyasaye kolamo kar ngʼama chielo mana kaka ngʼato nyalo kwechone osiepne.
22 Want luttel zijn de jaren, die mij nog resten, Eer ik de weg bewandel, waarlangs men niet terugkeert.
“Adongʼ gi higni matin nono, bangʼe to abiro dhi kama ok duogie.
