Job 15
1 Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
Então Elifaz, o Temanita, respondeu,
2 Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
“Se um homem sábio responder com conhecimento vãos, e se encher com o vento leste?
3 Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
Should ele raciocina com uma conversa não lucrativa, ou com discursos com os quais ele não pode fazer nenhum bem?
4 Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
Sim, você acaba com o medo, e dificultam a devoção diante de Deus.
5 Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
Pois sua iniqüidade ensina sua boca, e você escolhe o idioma do astuto.
6 Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
Sua própria boca o condena, e não eu. Sim, seus próprios lábios testemunham contra você.
7 Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
“Você é o primeiro homem que nasceu? Ou você foi trazido para fora antes das colinas?
8 Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
Você já ouviu o conselho secreto de Deus? Você limita a sabedoria a si mesmo?
9 Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
O que você sabe que nós não sabemos? O que você entende que não está em nós?
10 Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
Conosco estão tanto os homens de cabeça cinzenta quanto os muito idosos, muito mais velho que seu pai.
11 Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
Os consolos de Deus são pequenos demais para você, mesmo a palavra que é gentil para você?
12 Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
Por que seu coração o leva embora? Por que seus olhos piscam,
13 Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
que você vira seu espírito contra Deus, e deixar que tais palavras saiam de sua boca?
14 Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
O que é o homem, que ele deve estar limpo? O que é aquele que nasce de uma mulher, que deve ser justo?
15 Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
Eis que ele não deposita nenhuma confiança em seus santos. Sim, os céus não estão limpos à sua vista;
16 Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
o quanto menos um que é abominável e corrupto, um homem que bebe iniquidade como água!
17 Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
“Eu lhes mostrarei, escutem-me; o que vi eu declararei
18 Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
(o que os sábios disseram por seus pais, e não o esconderam;
19 Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
a quem somente a terra foi dada, e nenhum desconhecido passou entre eles):
20 De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
o malvado se contorce de dor todos os seus dias, mesmo o número de anos que são passados para o opressor.
21 Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
Um som de terrores está em seus ouvidos. Na prosperidade, o destruidor virá sobre ele.
22 Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
Ele não acredita que voltará da escuridão. Ele é esperado pela espada.
23 Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
Ele vagueia pelo exterior em busca de pão, dizendo: “Onde ele está? Ele sabe que o dia da escuridão está pronto em suas mãos.
24 Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
A angústia e a angústia o fazem ter medo. Eles prevalecem contra ele, como um rei pronto para a batalha.
25 Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se comporta orgulhosamente contra o Todo-Poderoso,
26 Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
he corre contra ele com um pescoço duro, com os escudos grossos de seus fivelas,
27 Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
porque ele cobriu seu rosto com sua gordura, e recolheu gordura em suas coxas.
28 Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
Ele viveu em cidades desoladas, em casas que ninguém habitava, que estavam prontos para se tornarem montões.
29 Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
Ele não será rico, nem sua substância continuará, nem seus pertences serão estendidos sobre a terra.
30 Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
Ele não sairá da escuridão. A chama secará seus galhos. Ele irá embora pelo sopro da boca de Deus.
31 Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
Que ele não confie no vazio, enganando-se a si mesmo, para o vazio será sua recompensa.
32 Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
Será realizado antes de seu tempo. Seu ramo não será verde.
33 Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
He vai sacudir sua uva não madura como a videira, e lançará fora sua flor como a oliveira.
34 Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
Para a empresa dos sem Deus será estéril, e o fogo consumirá as barracas de suborno.
35 Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
Eles concebem a maldade e produzem a iniqüidade. O coração deles prepara o engano”.
