Job 15

1 Elifaz van Teman nam het woord en sprak:

Epi Éliphaz Temanit lan te reponn:

2 Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;

Èske yon nonm saj ta dwe bay repons ak konesans ki sòti nan van, e ki plen tèt li avèk van lès?

3 Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?

Èske li ta diskite ak pale initil, oswa ak pawòl ki pa gen valè?

4 Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.

Anverite, ou manke respè Bondye e ou siprime tout kalite bon refleksyon devan Bondye.

5 Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,

Paske se koupabilite ou ki enstwi bouch ou, e ou chwazi langaj a rizye yo.

6 Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.

Pwòp bouch ou kondane ou, pa mwen; epi pwòp lèv ou fè temwayaj kont ou.

7 Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;

“Èske se ou ki te premye la ki te fèt sou tè a, oswa èske ou te fèt avan tout kolin yo?

8 Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?

Èske ou konn tande konsèy sekrè a Bondye yo, oswa èske tout sajès se pou ou sèl?

9 Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?

Kisa ou konnen ke nou pa konnen? Èske ou konprann sa nou pa kapab konprann?

10 Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!

Genyen ni granmoun ak moun cheve blanch pami nou, ki pi gran pase papa ou.

11 Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?

Èske konsolasyon Bondye a twò piti pou ou, menm mo ki pale ak dousè avèk ou yo?

12 Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:

Poukisa akè ou pote ou rive lwen konsa? Epi poukisa zye ou yo vin limen konsa?

13 Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!

Pou ou ta vire lespri ou kont Bondye e kite pawòl parèy a sila yo sòti nan bouch ou?

14 Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?

Kisa lòm nan ye pou li ta kab san tach, oswa sila ki fèt de fanm nan pou ta kab dwat?

15 Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;

Gade byen, Li pa mete konfyans menm nan sen Li yo e menm syèl yo pa san tach nan zye Li;

16 Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!

konbyen anmwens, yon moun ki degoutan e konwonpi; lòm ki bwè inikite kon dlo a!

17 Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.

“M ap di ou, koute m byen; sa mwen konn wè, anplis m ap deklare li;

18 Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,

sa ke moun saj konn pale e ki pa t kache sòti de papa pa yo,

19 Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen

A sila yo menm sèl ke tè a te donnen, e pa t gen etranje ki te pase pami yo.

20 De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;

Moun mechan an vire tounen nan pwòp doulè li tout tan, e fòs lane pou moun mechan yo byen kontwole.

21 Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.

Bri laperèz sone nan zòrèy li. Pandan li anpè, destriktè a rive sou li.

22 Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;

Li pa gen espwa sòti nan tenèb la. Desten li se nepe.

23 Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.

Li mache egare pou chache manje epi di: ‘Kote li ye?’ Konsa, li konnen ke jou tenèb la gen tan rive.

24 Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:

Twoub ak gwo soufrans fè l gen gwo laperèz. Yo fè l soumèt tankou yon wa ke yo prèt pou atake.

25 Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;

Paske li fin lonje men l kont Bondye e aji ak awogans kont Toupwisan an.

26 Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!

Li kouri kou rèd sou li tèt avan avèk gwo boukliye li.

27 Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:

Paske li fin kouvri figi li ak grès li, e fè kwis li vin lou ak chè.

28 Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;

Li te viv nan vil dezole yo, nan kay kote pèsòn pa ta rete yo, ki fèt pou vin dekonble nèt.

29 Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;

Li p ap vin rich, ni fòtin li p ap dire; tèt sereyal li yo p ap janm bese rive atè.

30 Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!

Li p ap chape nan tenèb la. Flanm nan va seche tout boujon li yo. Kon souf bouch li, lap wale nèt.

31 Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.

Pa kite li mete konfyans nan gwo vid la. Sa a ta yon desepsyon; paske gwo vid la va sèvi kon rekonpans li.

32 Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;

Sa va vin rive avan lè li. Branch palmis li p ap vèt.

33 Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!

Li va souke retire rezen li ki potko mi soti nan pye rezen a, e va jete flè li kon pye oliv la.

34 Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;

Paske konpanyen a enkwayan yo va byen esteril, epi se dife kap brile tant anba pwès yo.

35 Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!

Yo plante mal la, e yo rekòlte inikite; epi se desepsyon k ap jèmen nan panse yo.”